13.05.2021
  254

Автор: Жұмекен Нәжімеденов

Айықпаған кезім еді ол – көңіл мас...

Айықпаған кезім еді ол – көңіл мас,
амандасуға созған қолыңды ұстап «қош!» дедім.
Сөндіргенше үмітіңді сенің жас,
өзім неге сол арада өшпедім!..

Кешір, қалқам! Қешірерсің – білемін,
табарсың сен үкімін де шешімін.
Бірақ сендік менің мына жүрегім,
Жүрегімнен ала алмаспын кешірім!


  көңіл үміт жүрек Жұмекен Нәжімеденов Жұмекен Нәжімеденов шығармашылығы Жұмекен Нәжімеденов өлеңдері

Қарап көріңіз 👇

  Алматы ᐈ
  Анау келген кім болды екен, біліп келші кім екен... ᐈ
  Аспанда күн барда, әлемде сыр барда... ᐈ
  Аяз – жеңгем ᐈ
  Ақ саусақ билейді, билейді... ᐈ


Пікір жазу