Мола туралы ✍️
Басқа: 3
Мақал-мәтелдер жинағы: 5
Ақын өлеңдері жинағы: 28
Әңгімелер жинағы: 3
Шығармалар жинағы: 1
САРЫ ДАЛА. МОЛА
Жел гулесе сары мая, сабан ық,Жатып алам жаз иісіне оранып.Қара жердің тынысындай қара жел,Орақтан соң жатқан тыныш демалып.Баян етіп баяғының..
© Есенқұл ЖАҚЫПБЕК
АҚЫН РУХЫН ІЗДЕМЕҢДЕР... МОЛАДАН
Мен бір күні Балқантаудан асқанда,рухым ұшып кетер сіңіп аспанға,Бүтін денем бөлектеніп өзіненҒайып болсам Адамдардың көзінен,Құтылармын деп ойлаймын..
© Тұрсын Жұмаш
Жел мүжіп ескірген молалар...
Жел мүжіп ескірген молалар,Қираған құлыптас, құлаған обалар.Ежелгі бабалар жұртындаСалынған ойрандар, додалар.Ескірген соқпақтарСол жерден жалғасын..
© Ахат ӘШУҰЛЫ
Жолсерігі бөріден, қоналқасы моладан...
Жолсерігі бөріден, қоналқасы моладан,Жолаушымын, сұлбасын сағым, мұнар ораған.Бағытымды белгілеп бәйітін айтып байғыздар,Анда-санда бұлт сырып ай..
© Ахат ӘШУҰЛЫ
Мола басында
Қорымдар,Мүрде қасы, тыныш қана,Әбігер боп бармайды жұмысқа да,Молалар,Өмірлерін атқа тастап,Жайғасыпты, бұл неткен тыныш қала?Пендеміз-ау,Демейміз..
© Абдулмахмуд Пошатаев
МОЛА БАСЫНДАҒЫ ЖІГІТ МҰҢЫ
Самалдай ақ қайыңды аймалаған, Өзіңді енді құшу қайда маған.Мен деп ұқ аңыратып кешкі ауаны,Азалы ән естісең айдаладан.Тағдырдан шаттық емес өрт..
© Бауыржан Үсенов
МОЛА ЖАЙЛЫ ТОЛҒАНЫС
«Адам басы добы, -деген – Алланың»Шат өмірің бір-ақ күнде жоғалар.Дүниенің білдіргендей жалғанынАуыл маңында мүлгіп тұрған молалар.Құмарлықпен көрсем..
© Гүлайым Дәуітбаева
ҚҰЛА АТ МОЛАСЫ
Арманда қалған қандыра алмай бұлақ та,Тарттырған аза! Сағыныш сазы құлақта.Құлазып қалам жырлауық көңіл бұзылса,Орала берем Балуанияздық құла..
© Бесінбай Бегеніш
ЕВРОМОЛА...
Жігіттердің қолдарында күрек, қабiр қазып жатыр. Шiренiп, миллионер келедi.Мыжбан: - (шырт түкiрiп) Ей, көрқазушылар, қазып болдыңдар..
© Мұхтар Шерім
МОЛА БАСЫНДА
Тайқы заман таятын бағы шеттен, Таймас уағыз мәңгілік табыс еткен. Үйден шығып беттедім дөң басына, Әруақтарға дұғам бар бағыш етпек.Бабаларым – бай..
© Дәулетбек Байтұрсынұлы
Қу молаға айналған...
Қу молаға айналған,Бабалардың барлығы.Қу далаға айналған,Қалалардың барлығы.Қу молаға айналса,Ол Құдайдың жарлығы.Қу далаға айналса,Басқа жазған..
© Жасұлан СЕРІК
Мола балладасы
Егер мені іздесең,Думандардан іздеме.Ойсыз-мұңсыз шаттыққа,Алданамыз біз неге?Биіктерден іздеме,Самғаулардан іздеме,Əлдебіреу аңсаған армандардан..
© Мұрат Шаймаран
Ақмола кеше аппақ моласың...
Ақмола кеше аппақ моласың,Келімсектерге батпақ қорасың.Заманың өтті басқа шығарған,Басқаның жиып баспақ, танасын.Астана бүгін асқақ қаласың,Жаһанға..
© Дәулеткерей Кәпұлы
Жалғыз мола
ІКеш гүлдеп шегіршін тал шегінеді,Кигені қарлы қыстың кебін еді.Құнан нар құм жайлаған елден шалғай,Аяғын бір басуға ерінеді.Тобылғы ырғай шыбық қара..
© Сабыр Адай
Құмдағы шайыр моласына қашалған жыр
Күн астында арқандаулы есектей,Көмпіс ғасыр мүжілуде судағы мұз кесектей.Сайф Сарай жырындағы сол дана түн, қара түн,Тамұқтың ең түбіндегі шоққа..
© Ұларбек Дәлейұлы
МОЛАСЫ ҚАЛМАҒАН БЕЙБАҚ
Баймағамбет генерал шенін тағып, мейманасы тасып,Елекке жеткенде өзеннің мұзы бұзылып, сең жүріп,бұрқанып, долданып тасып жатқан. Сұлтанның..
© Рафаэль Ниязбек
МОЛАҢ СЕНІҢ ҚАЛМАСА ЖЕР БЕТІНДЕ
Ақынның құлағы өзіненқырық жыл бұрын туады.Ноғайбай шешен.Көлденеңдеп жолымда қырын тұрған,Өзін-өзі пәлеге ұрындырған.Ақындардың құлағы білсең..
© Рафаэль Ниязбек
ЖАРЫҚ ЖАЛҒАН – НӘН МОЛА
Жасамайсың жақсылық халыққа ақыр,Тыныштықты ойласаң – табытқа кір.Қай кезде де бұл қазақ жарымағанЕлдің қамын ойлаған Алыпқа бір.Жер де налып..
© Рафаэль Ниязбек
МАХАББАТ МОЛАСЫ
Талай келіп, талай кеттім қасыңнан,Тарих жазған жырларды оқып тасыңнан.Арқанаты тасындай боп қаланып,Сырын ұқтым сұм дүниенің жасырған.Талай келіп..
© Кеңесжан Шалқарұлы
Адай Сүйінғараның Таз Төремұратқа мола салдырғаны жайлы хикая
... Ұшаны көз суырған қиыр дала,Қожасы сол даланың құйын ғана.Алдында айғыр топтың жалғыз желгенСарғасқа тұлпар мінген — Сүйінғара!Сары атқа..
© Светқали Нұржан
Мұқағали моласында
Басына барып кайтам мен Мұқағалидың...Жас кездегі өлеңнен.Күлі қалғанда Өртенген Жасыл Әлемнің,Қасыма келгін,Мұңайма,Жасыма! — дер кім?.Қауырсын-ұшақ..
© Светқали Нұржан
МОЛА БАСЫНДАҒЫ МОНОЛОГ
Қобызын күңірентіпшал Уақыт,Толғайды «өлмес»күйін аңыратып...Мезгілсіз мезетте аға,келіп тұрмын,Мезгілдің жанымаауыр табы батып.Тыншымас тоқсан..
© Саян ЕСЖАН