Азап туралы ✍️
Басқа: 2
Мақал-мәтелдер жинағы: 10
Ақын өлеңдері жинағы: 49
Қанатты сөздер жинағы: 29
Әңгімелер жинағы: 5
Поэмалар: 1
Салса да жол жиі азапқа...
Салса да жол жиі азапқа,Қиялдайды екенсің.Жолдасыңды қиянатқаҚия алмайды екенсің. Ақымақ па, ақылды ма,Қалай кейде таңдайсың?!Үйреніскен атыңды..
© Серікбай Оспанов
Рақат азап
(1814)Күндейді Жұртқа тіс жармаБілсін тек дана сырыңды.Өлімге ғана құштарғаАрнаймын мадақ жырымды.Ләззатты күңгірт ымырттаНәресте бітер..
© Иоганн Вольфганг фон Гёте
Шаршаудың азабын....
Шаршаудың азабын,Торығу дертінде,Елемес болдым ба шынымен бертінде.Еркіне ешкім де бағынбас ертеден,Еркіндік болғанмен ақынның еркінде.Жаныңды..
© Ерлан Аманқожаұлы
Өмір ғажабы
Сыбағамды сағаттан алып беріп,Сан арнадан, оқиға салып беріп.Қараңғыда көп жалғыз қалдырып ап,Қайратыма қойыпсың, жарық беріп.Жүрсемдағы, жанымның..
© Гүлсім Сатыбалды
МЕН АЗАПТЫҢ АУЗЫНДАҒЫ ШЫЛЫММЫН!
Мен азаптың аузындағы шылыммын!Сораптайды құшырланып ол мені.Мен – шығынмын!Шырын мұңға сатылғам,Көк түтін боп тұншықтырам бөлмені.Үнсіздігің сорып..
© Танакөз Толқынқызы
Арманшыл жан азабы
Аршылмай жүр сезімнің қайнар бұлағы,Жайқалмай жүр жанымның жасыл құрағы,Мазасыз күндер еңсемді тіптен көтертпей,Еркімді билеп, ойымды басып..
© Зайда Медеуханқызы
Дерт-азабын теңестіріп ләззатқа...
Дерт-азабын теңестіріп ләззатқа,Сүйдім, сосын бел байладым қазатқа.Сосын тағы бытырадай бөліндім,Мен осында, армандарым о жақта.Ойларымның басы тағы..
© Сағыныш Намазшамова
ЖАН АЗАБЫМ
Жадыңда ма,Жалт етіп қарағаным?Қарағаным, таусылып бар амалым.Жанарымнан жарқылы ғайып болған,Жүрегімде сол бейнең, санада мұң.Санада мұң, сарғайған..
© Толқын Қабылша
Тəн азабы ауыр ма, жан азабы? –
Тəн азабы ауыр ма, жан азабы? –Осы ой менің жанымды қажағалыжылдар өтті қаншама, бір жауабынтаппай келе жатырмын, ғажабы, əлі.Ерік беріп жандағы..
© Есләм Зікібаев
ЖАН АЗАБЫ
Жан дауысы шығып жанымен арпалысып жатқан жас баланың анасы баласы үшін құрақ ұшып, денесі діріл қағып, бей-жай күй кешуде. Ақ кездік ұстаған оташы..
© Қанатбек ПОШАТАЙҰЛЫ
Тап келсе де таланың күллі азапқа...
Тап келсе де таланың күллі азапқа,Біткен іске сыншы көп бұл қазақта.Тыныш ұйықтап жатсаңда төсегіңде,Деуі әбден;”анда жат,мұнда жатпа”!Иіс бармай..
© Серікбай Бердияров
Тәннің азабы –
Тәннің азабы –Алар мазаны,Ашар аранынТірлік тажалы.Жанның азабы –Қайнар қазаны,Берер жазаны,Фәни тозағы.Тән де тозады,Жан да азады,Шама келер..
© Ақылбек Шаяхмет
Жолдың азабы...
Жолдың азабы,Үйдің бейнеті,Елдің мазағыЕткен құрметі,Фәни қызығы,Артқан міндеті,Тірлік шыжығы,Көрген үмбеті,Бір жағы қап-қара,Әппақ бір..
© Ақылбек Шаяхмет
АҚЫН АЗАБЫ
Жапырақтарға жел үзген,Жабырқай қарап қыр жатты.Тiршiлiк атты теңiзден,Iздедiм мұңлы ырғақты.Көлеңкесiнде ер жеттiм,Шифрсыз тоқал тамдардың.О..
© Қасымхан Бегманов
АЗАПТЫ ЖОЛДА
Бозала таңнан тұрғызып,Бозбала – Өңкей өрімді.Ниеті жаман,Тіл – бұзық,Бәрінен Сәкен жерінді.Сұстанған – Сұрғылт реңдер,Сідігі шыққан бетінен.– Атады!..
© Серік Тұрғынбеков
Бұл жалғанның рақат, азабын да...
Бұл жалғанның рақат, азабын да,Көрсет Алла мадағын, мазағын да.Білу үшін қадірін жаннатыңның,Жату үшін үн-түнсіз тозағыңда.Азап көрмей, рақат..
© Жарылқасын Аманұлы
Ұйқысыз түн өткеріп азаптанам...
Ұйқысыз түн өткеріп азаптанам,Басқадан қажет емес ләззат маған.«Қайғысыз ғазиз жүрек зарламас» деп,Қалайша біліп айтқан қазақ бабам.Жыр қылып..
© Мақсат Әлсейітов
Жалған сөйлеп азабың да артады...
Жалған сөйлеп азабың да артады,Абыройдан айырылады Ар тағы.Күмілжисің…Көңілдерді жыға алмай,Тек жыр ғана төтесінен тартады.Кейде, тіпті,Көп сөйлейсің..
© Қадыр Әлімқұлов
Жыр азабы
Мен мынау тамұқтан,шаршаған шабыттан,жарқ етсем деп едім.Бірақта адастым сеннен мен өлеңім.Мен енді жырымның қайғысын арқалап,Жұмбақ бір далаға..
© Бақытжан Қыдырəліұлы
Абақты – азап орны
Абақты – азап орны, жайнаған шоқ,Басқаным от сияқты, ішімде дерт.Кіргізген камерына қарап тұрсам,Ішінде менен басқа адам да жоқ.Өнерсіз атқа мініп..
© Балуан Шолақ
Сеніменен бірге азабым, бірге бағым...
Сеніменен бірге азабым, бірге бағым,Бойыңда тек қауласын күнде жалын.Махаббат деген мынау құдіреттіңҚасиетін құлатып жүрме, жаным.Мен сезімнің..
© Ерлан Рымбек
Саған рахат, маған азап болса да
Тұңғиық көзіңде тұншығып жүрдім қаншама,Бір күйік сезімге құлшынып жүрдім қаншама;Білмеймін өзім деКүрсініп жүрдім қаншама;Саған – рахат, маған азап..
© Мұрат Шаймаран