25.09.2023
  82


Автор: Мехнат Теміртасқызы

Сезім

Білмеймін, өкініп қалсын дедің бе,


Уыстап «у» бердің жарқыным.


Жүрегі от болып жансын дедің бе,


Онсыз да, сыңарым жалқы-мұң!


 


Қайдасың оқтаулы Ақ берен,


Бедері асылдан иілген.


Жаңғалақ сезім-ай тас керең,


Байқамас бақытын бүйірден.


 


«Тырс» еткен дыбысқа елеңдеп,


Үкі-ой мойынын бұрады.


Үмітін үзбеген «келер» деп,


Қайдасың Жібектің шыдамы?!


 


Келерсің, көңілді жылатпа,


Білмейді, біледі анық кім?!


Ешкімге айтпағың бірақта,


Мен сені шын сүйіп қалыппын!


 





Пікір жазу