20.07.2022
  110


Автор: Баян Тіленшина

Жүрек дүрсілі

Кеудеңнен нәр алған бүршігіңмін,
Мәңгілік нұрланып тұршы, Күнім.
Сен берген рауанды, гүл сезімдер,
Жанымды тербеткен жыршы бүгін.
Кім ұғар дәл сендей бала жанын!
Жылы ұя – мен үшін алақаның.
Өзіңе табынған жүрегімнің,
Дүрсілі – осы әнім, анажаным.
Жабықсам, жасырын жас төгерсің,
Мен күлсем көктемді ап келерсің.
Тап-таза перизат тілегіңмен,
Анажан, жолыма бақ себерсің.





Пікір жазу