19.06.2022
  108


Автор: Әділбек Ыбырайымұлы

Кіл сезіммен жүрегімді күптедің...

Кіл сезіммен жүрегімді күптедің,
Жарқыным-ау, сенен бұны күтпедім.
Барасың ғой күнен-күнге баурап тым,
Неткен сонша жаның жомарт, мықты едің.
Еліттің-ау қылығыңмен, тіліңмен,
Байқалады мұң-сағыныш үніңнен.
Ғашық болмай мен қайтейін жаныңа,
Ақтарылсаң барыңменен, шыныңмен.
Кірпігіңе қонып апты мұң-шаңы,
Қалай жүрсің арқалап шын мұншаны.
Тағдыр дейміз, бұйрық дейміз
Әйтсе де,
Жарқыным-ау, ол – дініңнің жұмсағы.
Өкпелісің бақытыңды таппадың,
Өмір – көше, сен сенделіп таптадың.
...Құшағыма құлай бердің қыстығып,
Тірлік бізге тарта бермес ақ таңын.
Сезім, сезім: көңілімді ақтадың.





Пікір жазу