06.06.2022
  115


Автор: Ислам Қосжан

Пенделік пен ақындық

Жүректі сыздап,
Мұздаған,
Көргенде емдер гүл өңің.
Пенде боп сені қызғанам,
Ақын боп сені сүйемін.
Мұратқа іздеп жетпеген,
Іштегі у ғой бұл қайғым.
Пенде боп сені жек көрем,
Ақын боп сені қимаймын.


Кеудемде әлсіз жаным жүр,
Езілген суға бордаймын.
Пендеге енді бәрі бір,
Ақын боп мәңгі жырлаймын!





Пікір жазу