22.05.2022
  100


Автор: Әбубәкір Қайран

Бұлданатын жүрегім бұлданбасқа...

Бұлданатын жүрегім бұлданбасқа
Бұлданбас та,
Бұлқынып жынданбас та.
Бұлдыр-бұлдыр күн кешкен бұл шіркінде
Сағыныш пен не қалды мұңнан басқа?
Түлейлерді түн қатып шиырлаған,
Түлкі өмірді түсіну қиын маған.
Тазы болсам тастар ем таңын жарып,
Талайыма ол бақыт бұйырмаған.
Жақсылыққа әрнені ырымдайсың,
Ұғынбайсың,
Қеудеңді сығымдайсың.
Қырық адам, сексен көз тыйым салған
Оң жақтағы біреудің қызындайсың.
Әр нәрсеге тұрса да өрең жетіп,
Өзіңді өзің ұстайсың төмендетіп.
Айналаңда анқай-шу толып жатса,
Аша алмайсың айқара өлеңге есік.
Бірі мұңды ар болғанда, бірі мұндар
Пенделердің білмейсің үғымын дәл.
Тесік қазан секілді кеуделердің
Қайсы бірін бітейтін тығының бар?!





Пікір жазу