Білесіңдер ғой, білесіңдер ғой бәрің де
Білесіңдер ғой, білесіңдер ғой бәрің де,
Жүрегі құрғыр көнгісі бар ма әмірге?!
Басыңда бар ғой, басыңда бар ғой бәріңнің
Жүрегі құрғыр төзгісі бар ма зәбірге?!
Басыңда бар ғой, басыңда бар ғой бәріңнің,
Жүрегі құрғыр қырында жүрер «тәңірдің».
«Тәңірдің» қыры – өмір тықыры емес пе,
Жүрегі құрғыр қынында жүрер өмірдің.
Басыңда бар ғой, басыңда бар ғой бәріңнің,
Жүректі алдап жүйкеңе талай бағындың.
Айдаудан асқан табылар талай қиянат,
Алдаудан асқан айласы бар ма зәбірдің?..
Су етсе сезім – суырып алған жүрегің,
Ду етсе бетің – жылуы жанған жүрегің.
Мұхиттан асып, ғарышқа ұшқан заманда
Миыңның құрал-мүлігі болған жүрегің.
Жүректі жалдап, жүйкені жалғап рақатқа,
Жетіп те жүрміз жеп-жеңіл даңқ-атаққа.
Бұл құйттай жүрек ақылдың тартып жазасын
Жарылып жатыр, ұшырап жатыр апатқа.