Өзім шөлдегем жоқ, жүрегім шөлдеді
Өзім шөлдегем жоқ, жүрегім шөлдеді,
Жүрегім шөлдеді менің анам өлгелі.
Біздің ауыл аспанында бір бұлт бар,
Келген сайын қарсы алады ол мені.
Анам жоқ енді, өшті, сөнді үміт.
Бір бұлт бар, менің бұлтым - сол бұлт.
Қабір жаққа бірге барып менімен,
Тұрады ылғи байғұс шаршап, болдырып.
Тұрады ол тас төбемде қабарып
(Басқа бұлттар кетіп жатыр әрі ағып).
- Мама, - деймін, - мен келдім ғой...
Даусымды
Естиді тек сол бір бұлт - бала бұлт.
- Мама, - деймін, - бәрі жақсы, дін аман.
Жылама деп айтып ең ғой, жыламан.
Бәрі ойымда - ата мінез, салт-сана,
Елдің салтын естен неге шығарам.
Білем, енді оралмайды бал күнім,
Менің бұлтым тежеп әрең жаңбырын,
Аулақ барып, ішкі шерін тарқатып,
Өксіп-өксіп жылайды бір зарлығым.
- Мама, - деймін, - бәрі жақсы, дін аман,
Елдің салтын естен неге шығарам.
Мен шыдаймын, шыдай берем, шыдағам,
Бұлт қой анау жылаған...