04.08.2021
  166

Автор: Сайын Назарбекұлы

Күдік

Кетедi кейбiр түнiм силап маған
Жегiнi жан мүжiген – күдiк деген.
Аурудың азабы да қиналтпаған,
Қайғы да менi осынша мүдiртпеп ең.
Не пәле – ақыл ойды жинатпаған
Күтуге атар таңды үмiтпенен.
Байқамай сорлы жанды қинап та алам
Осылай бұл өмiрдi сүрiп келем…


  күдік үміт Сайын Назарбекұлы Сайын Назарбекұлы шығармашылығы Сайын Назарбекұлы өлеңдері

Қарап көріңіз 👇

  Өтелмес бұл өмірде қарыздармын ᐈ
  Құлы болып сауданың ᐈ
  Мажыра шақ ᐈ
  Қорқыныш ᐈ
  Жүзі қайтқан алаша ᐈ


Пікір жазу