10.07.2021
  153


Автор: Айтуар Өтегенов

Аңсады сені, сағынды жүрек

Аңсаймын қырды желпіп бір самал өткенде,
Аңсаймын сырды құрбыға шертер көктемде.
Кездескендердің бәрін де құшсам деп жүрмін,
Жатсыну деген жоқ менде.
Бозторғай көкте бар әуенімен қайталап,
Шарықтап тұрып, сазды бір әнді айтады-ақ.
О, шіркін, дала,
Жазығыңда бір желпінбей,
Жазира көңілім қалайша мынау жай табад.





Пікір жазу