11.06.2021
  264


Автор: Ілияс Жансүгіров

Ішім еріп

Ай жарық, нұры балқып тұрған түні,
Жарасып, жалтылдасып жұлдыз сыны.
Шағылда ыңсыз - дыңсыз қыбырлаған,
Дейтін - ақ секілденіп әлдекімі.
Келіппін бір өзен су кемеліне,
Көз жетпес, ары - бері көлеміне.
Толықсып аққан суы таңырқатты,
Мастанып, бой манаурап келгенімде.
Самал жел баяу есіп тұрған толғап,
Жайқалған түрлі өлеңдер қандай болмақ.
Шыққан шөп, өскен ағаш дегізетін,
Бақшасы ұжым ақтың қалған орнап.
Майысып біткен құрақ жағадағы,
Бітісіп қалың нумен екі жағы.
Жар соққан ептеп келіп толқындары,
Асаудан үйренбеген бейне жабы.
Отырып, міне, мұның бәрін керіп,
Жан күші, әсерлі үміт ішті керіп.
Көзімнен тамшыланып, суық жасым,
Бір терең ойға қалдым ішім еріп.





Пікір жазу