Сәулелі шақ
Кейде қызық,
Мына өмір бір түрлі,
Зіл батпан боп арқалайды жаның мұң.
Жоғалтасың жүзіңдегі күлкіңді,
Жалғызсызсырап сонарында сағымның.
Кейбір сәттер еске түсе бересің,
Уакыттың сезгенімде уытын.
Көз алдымда, қимас кезең елесің-
Келер күнге артылғанмен үмітім.
Алтын Уақыт!
Қайда заулап барасың.
Бүлкілдеген жиі соғар тамырлар.
Жазатұғын адамдар жан жарасын-
Жүрегіңде емдейтін сыр – сабыр бар!
Ей, Адамдар!
Бақытың бар, бағың бар.
Нөсердейін құятұғын көктемде.
Іздегенді өздеріңнен табыңдар,
Бүршік атқан сезімдерің - өткенде.
Ей, Адамдар!
Өткеніңе қараңдар,
Өмір деген қайталанбас, қас-қағым,
Тағдырыңа, айтшы қандай амал бар,
Оралмаса-жас шағың да, достарың.
Алдағы күн,
Ашылмаған беттейсің.
Көктеміңмен тіршілікті көркемдеп.
Сәулелі шақ, сен естен бір кетпейсің,
Ал, жүрегім сағыныштан өртенбек!