Сен мені баяғыда өлтіргенсің.
Сен мені баяғыда өлтіргенсің...
Денемді емес жанымды күйрегенсің,
Рухтан сынып үмітімді сөндіргенсің.
Мәнде бермей күніңді өткізгенсің.
Сен емес бәлкім тағдыр алдап жатыр,
Махаббатқа мас қылып арбап жатыр.
Сен жәй ғана бір пенде себепкерсің,
Іштей өлген мына маған жіберілгенсің.
Мен тағдырға өкпем жоқ сағынбасын, Мейлі жүрік дабыл қақсын арылмасын.
Қара жерде қамалып хаттар жазам,
Мейлі жүрек ұмытпай армандасын.
Жалғыздықта суретіңмен сырласамын,
Үнсіз қарап өткенімме мұң шағамын.
Адамда қолы жетпес арман болат,
Сен маған арманыма айналғансың.
Тасып аққан бұлақтай жаға асып,
Іштей күйіп жанамын ашу алып,
Сен кеткелі мінезімде өзгеруде.
Өз-өзіме қамалып жүрмін тасып.
Барлығына ашушаң қараймында,
Өзіңсіз қызбашылық барат басып,
Жанымның емі болып келші маған,
Тек өзіңмен ашылайын сыр ақтарып.