07.10.2022
  84


Автор: Орхан Уəли КАНЫК

ҒАЛАТ КӨПІРІ

Көпірде тұрмын мен,
Сендерге қараймын қызықтап:
біреулер еседі қайығын,
ескегі су бетін сызып қап.
Тоқтатты біреулер кемені,
ал, біреу кемеге келеді.
Біреу – құс оқ тиген, құлайды жалп етіп,
біреу – балық, шоршиды жалт етіп.
Біреу – кеме,
біреу – баржы, біреу – бұлт,
біреу – үн,
біреу – түтін...
Барлығың ырсылдап-гүрсілдеп,
бір үзім нан іздеп жүрсіңдер.
Мен сендер үшін бір жəй кісі
жұмыссыз, қайғысыз.
Жарайды, мақұл-ақ,
өздерің туралы бір күні
жыр жазып, ақыма
бірнеше тиын ап
тамаққа мықтап бір тоярмын –
қиын-ақ...





Пікір жазу