Сезімнің сыртқа шықпас түсі бар ма?
Оны жасырар адамның күші бар ма?
Біреу күй, біреу пішін.....

Қазақстанның бір қаласы Семейім,
Сұлулығыңды қай қалаға теңейін.
Әдемілігіңе көз тоймайды білемін,
Бақыт, байлық

Қалдырып кетпесем де ештеңемді
Қимайды көңіл неге Өскеменді?
Былдырлап тілі шыққан балам құсап
Шықпайтын болып алды естен енді.

Қол созып махаббаттың жүлдесіне
Шомылсам шолпылдатып.....

Қызылорда қаласы
Болған бір кез астана.
Ал бүгінде құлпырып,
Өркен жайған жас қала.

Сұлу сырдың бойында
Жағажай да....

Еске алсам айбарымды - Астананы,
Төл рәміз-содан тек басталады.
Төрткүл дүние түгелдей таныды ғой,
Қазаққа болған қазір бас қаланы.

Қазағымның қашанда асқақ әні,
Астананы айшықтар жастар әлі.
Салып берген Нұрағам.....

Мен қалайша өзіңмен мақтанбаймын?!
Ақтау!
Ақтау!
Ақ құба, ақ маңдайлым!
Көгімнен нұр.....

Көк астында бір алып,
Көргенімде Оралды.
Көк вагонда ырғалып,
Көкірегімді жыр алды.

Жатты Орал жиһанның,
Мырзасындай.....

Ақындай оқитұғын жатқа өлеңін,
Даусымды көптен бері баптап едім.
Бұлбұлым көмейдегі ән салды ғой,
Төбесі көрінгенде Ақтөбенің.
Қия алмай Күн.....

Қыранды қайтем құздарға барып қонбаған,
Теңізді қайтем тебіреніп тасып толмаған.
Алапат сезім алауын кешіп отырмын,
Ауылдар түгел,
Атырауда бұрын болмаған.

Бейбарыс мынау құтыла салып кебіннен,
Жайыққа қарай жақұтты.....