15.10.2023
  290


Автор: Әкім Ысқақ

Дала қарға оранған

Дала қарға оранған,
Құрсауланып мұз әлем.
Аппақ түтек бораннан,
Соғады ызғар ызамен.

Тұрушы еді тамып құт,
Бүгін неге күйінді?!
Зеңгір аспан жарықтық,
Өңі суып, түйілді.

Қайтқан бейне құстарша,
Жылылықты ойлайды.
Соқса да ызғар қыс қанша,
Көктем шықпай қоймайды.

Аязынан даламның,
Жаурамайсың, тоңбайсың,
Ызғарынан адамның,
Салқын тиіп, сорлайсың.

Аялаған арманың,
Тойласыншы жеткенін.
Өміріңнің бар мәні –
Жоғалмасын көктемің!





Пікір жазу