Қара теңіз
Бір толқынды бір толқын қуып келіп,
Жағалауға қалады суыт төніп.
Асау теңіз түседі арнасына,
Тау етегін тазалап,
Жуып беріп.
Қыбыр-қыбыр...
Айнала тұнған адам,
Орын табу қиын-ақ бұл жағадан.
Қара теңіз, қара адам, қара тастар...
Ұялтады төбеңнен күн қараған.
Қызық көргің келсе егер жағаға бар,
Алтын жаға бәрінен дараланар.
Аппақ-аппақ толқынмен араласып,
Суға төніп ұшады шағалалар.
Кездеседі қиыла қарағандар,
Берегендер және де алағандар...
Аппақ-аппақ адаммен араласып,
Құмда құлап жатады қара адамдар...
Ала бұлттар жөңкілген аспандағы,
Сән сарайлар орнаған асқардағы,
Бәрі-бәрі жүзіп жүр су бетінде,
Су бетінде жүзіп жүр тастар-дағы.
Әр халықтың толқында қалған ба әні,
Теңіз, таулар, жағалау – арман бәрі!
Елге сыйлап жатады сұлулықты,
Бар сұлулық өзіңде жалғандағы!