Түрікмен халқы өлеңдері туралы Ақын өлеңдері жинағы ✍️
Ақын өлеңдері жинағы: 355
Бала кезгі ойым мен
Бала кезгі ойым менАрмандарым есімде.Еркін өскен едім менТуған жердің төсінде.Жағасында теңіздіңТолқын кешіп есейдім.Естелігін сол күнніңҚызыл шоқтай..
© Түрікмен поэзиясы
Саған
Қоштасып ең жаңбыр жауып тұрғанда,Су-су болған орамалмен қол бұлғап.Каспий өттім,Ұзақ жүрдім мен жолда,Көз алдымнан кетпей қойдың сен бірақ.Келмейді..
© Түрікмен поэзиясы
МИХАЙЛОВ АСУЫ
Шөкім бұлт жоқ аспанда.Күн аптабы күйдіріп,Көз жасаурап, ашыды.Міне, менің алдымдаКөлденеңдеп жатыр тағы даМихайлов асуы.Не үшін бұлай..
© Түрікмен поэзиясы
Іздер
Сынаптай сырғығанҚұмдағы іздеріңЖартылай жуылған.Екінің бірі ондаБармас та,Келмес те бұл маңға.Алаулы жорықтаБатылдар тек қанаБетінен қайтпайды.Ал..
© Түрікмен поэзиясы
ШӨЛ ДАЛА – КЕҢ ДАЛА
Бұрынғы күлкің жоқ,Тұнжырап қаласың.Сен менен біртіндепАлыстап барасың.Жүзіңе көз тастап,Еріксіз ойланам:Мен қалай жалғаймынЖүректер..
© Түрікмен поэзиясы
ҚОТЫРТЕПЕ
Шаң боранын соқтырды,Тас табада кептірді –Құмдарыңды, Қотыртепе.Қарғыс тілді бетінді,Қотыртепе, Қотыртепе.Сенің бау мен бағыңаГүл өспеді..
© Түрікмен поэзиясы
ТАҢ СƏРІДЕ
Қойтен тауға қонақтады күн алып,Шық əп сəтте ұшты көкке буланып.Көр Лебабта, тұр шуақпен нұрланып,Санаң соқпа сұлулықтан құр қалып.Туған мекен!..
© Түрікмен поэзиясы
Құйын
Салт атты жүр салып сайран,Біздер жаққа бағыт алған.Шалғайдағы жат өлкеден,Шықты ма əлде алып таудан?Басып төбе, сай, жыраны,Бел-белестер, қалды..
© Түрікмен поэзиясы
Жел
Тақырдың шаңын суырдың,Үш күн, үш түн ұлыдың,Орманды дірдектетіпсің, желікпегін, жел.Аптықтың аш арландай,Бұлттар да шошып қалғандай.Азу тісің..
© Түрікмен поэзиясы
ШЫҚ
Мақташы көрсе таң шығын,Балапты жақсы ырымға.Мақтаға қонған тамшыныЫрызғымыз деп ұғуда.Соқпақты бойлап ілгеріКелемін жүріп, таң шағы.Мақтаның..
© Түрікмен поэзиясы
ТЫРНА
Жəутең-жəутең тырна маған қарады,Мұңға тұнып, шерге толып жанары.Бұл тырнаны қамамашы үйіңде,Жібер оны, жүрсін шарлап даланы.Қарғыс айтып түскені..
© Түрікмен поэзиясы
Шеберханада
Орындыққа лездеЖан бітті де бір кездеКербезсініп,Баптанып,Сөйлеп кетті мақтанып:– Сұлумын мен,Əсеммін!Айтшы кімнен бəсеңмін?!Туа,Құлап қалмастан,Төрт..
© Түрікмен поэзиясы
МАРЫМ
Марым – ата мекенім, Барымды тарту етемін. Көгере берсе көсегең, Жаныма қуат етемін.Марым бүгін жайнады, Ақ алтынның аймағы. Əр отауы миллионер..
© Түрікмен поэзиясы
КӨМЕКШІМ
Ақша бұлттай ақ мамық бесігіңдеҰйқыдасың, ақ ботам – келешегім,Айта алмайтын сен əлі есімін деКейіпкермен ұзақ түн кеңесемін.Шам нұрына шалықтап, езу..
© Түрікмен поэзиясы
Кілем
Кемпірқосақ нұр шашып кең бөлмемде,Жас қанатын жайыпты жасыл бақша.Орылмаған көк шалғын, көк өлең де,Орнап қапты пышақтай жас қияқша.Паркет толы..
© Түрікмен поэзиясы
ШІРКІН АДАМ
Шіркін адам – дүниенің тұлғасы,Керемет қой құдіретің, келбетің,Шіркін Адам – дүниенің құрдасы.Гүлге орадың мынау жұмыр жер бетін.Қатпар-қатпар..
© Түрікмен поэзиясы
ЖЕР БЕТІНДЕ ӨЗГЕРІС
Таңертеңгі шыққан күнБатарын да біледі.Қыз бұрымы қысқарыпҚаларын да біледі.Жаздың кəусар бұлағы,Таулы шатқал, далалы,Қыс келгенде көркіненАйырылып..
© Түрікмен поэзиясы
ХАСАР ТАУЫ
Уақыт сенің шыңдарыңнан қол бұлғар!Жассың ба, əлде кəрісің бе, білмеймін...Сəлем саған, мың жасаған тау Хасар,Мен өзіңді абыз демей, кім деймін.Арша..
© Түрікмен поэзиясы
СЕНІҢ ҮНІҢ
Сенің үнің тау-шатқалды аралап,Көктем күйін шартарапқа жеткізді.Ал жаңғырық жүз реттен қайталап,Тірі жанның бəрін елең еткізді.Орман-тоғай тыңдай..
© Түрікмен поэзиясы
ГҮЛ АЙЫ БАР КӨКТЕМНІҢ
Ауа райы бұзылды –Көктемді ашу жеңді ме.Табиғат та құдіретінКөрсеткісі келді ме.Жын шақырған бақсыдайАспан əлем-тапырықБолып кетті,Кенеттен,Қарлы..
© Түрікмен поэзиясы
ЖАЙРАН
Көк шалғынды жапырып,Үрке безген бір аң бар.Оқтан қашқан жайранныңӨзі емес деп кім айтар.Не істеуді ол білетінҚатері мол шақтарда.Бой тасалап..
© Түрікмен поэзиясы
ЕСІМДЕСІҢ ƏРҚАШАН
Қыстыгүні – көктемді,Жазда қысты сағынам.Өткен күнде жоқ белгі,Мен бүгінге бағынам.Қалада ішім тарылып,Қашам ауыл, далаға.Бір айдан соң жалығып,Қайта..
© Түрікмен поэзиясы
ӨТКЕНДЕРДІ СӨГЕ КӨРМЕ, ЖЕР-АНА
Бір күндері қоштасармын өмірмен,Суретімді іліп қояр жиектеп.Достар келіп аза тұтқан көңілмен,Соңғы сəтте жүректерін жүдетпек.Қабір басын көз жасымен..
© Түрікмен поэзиясы
ҚАР
Ауыл үстін басып салды қалың қар,Қалың қарда белуырдан адымдар.Қайда кеткен, көрінбейді жол, қырат,Құс қанаты қатты аяздан салбырап.Бар маңайды қар..
© Түрікмен поэзиясы
ҰСТА МЕН ҚҰРАЛ-САЙМАН
Жанұяның нəпақасын жалғаған,Əлі есімде ұстахана салған əн.Кемпірауыз, балға, кескіш, тескіштерƏкеміздің қолдарында ойнаған.Күміс соғып, от ұшпайды..
© Түрікмен поэзиясы