Темірхан медетбек өлеңдері туралы Ақын өлеңдері жинағы ✍️
Ақын өлеңдері жинағы: 235
Өлi тiлдер
Өлi тiлдер,өлген тiлдер ұрығы,сөнген тiлдер қызуы мен жылуы.Өлi тiлдер,өлген тiлдержоқ тiлдер,бiткен тiлдер тiршiлiгi, ғұмыры.Қирап бүкiл қорғаны мен..
© Темірхан Медетбек
Дүниеге өлең келер кезiнде
Дүниеге өлең келер кезiндеқұбылыстар шарпысады сезiмде;дүниеге өлең келер кезiндешық тұрады алау күннiң көзiнде;гүлге тұнып шөл даланың өңiрiсазға..
© Темірхан Медетбек
Ақын ескерткiшiнiң басынан
Табындырған сәбидi де, атаныжер жүзiне кеткен есiм, атағы,көтерiлген алып ауыр шойыннанбiр алаңда ақын тұрды қапалы.Таңқалдырып –алыс пенен..
© Темірхан Медетбек
Адам
Еш өзгерiс болмаса да түрiнде,түбiрiнде,тамырында,үнiндеадам деген адам емес дәл қазiрқұдiрет қой адам деген бүгiнде.Кейде ұмытып сыпайылық..
© Темірхан Медетбек
Қанжар
Әрбiр сәтiн есептеп,күнiн санап сөнбеген,жатты бiр шал төсектеауру қысып меңдеген.Көп едi деп күтерiм,қамын ойлап елiнiң, –бiлiп жатты..
© Темірхан Медетбек
Күйiнiш
Мына жанның iшi неткен қараңғы!Безiндiрiп жiберетiн адамды,безiндiрiп жiберетiн заманды,сыздататын жаныңдағы жараңдымына жанның iшi неткен..
© Темірхан Медетбек
Сағат жөндейтiн шеберге
Жан секiлдi үңiлген кеп тереңге,жан секiлдi үңiлген кеп өлеңге,тық-тық етiп соғып тұрған дiрiлдепүңiлесiң нәзiк тылсым әлемге.Тықылдаған шеңберлердiң..
© Темірхан Медетбек
Тартыс
Көкiрекке босқа күдiк кiргiзбе! –десем-дағы: әуен менен үндi iзде,бiреу менi түнге қарай сүйрелеп,бiреу менi ап шығады күндiзге.Отырғанда алақұйын..
© Темірхан Медетбек
Күн батарда
Дамылдаған арқасынан жүк түсiпжатыр төбе, дөңес, жота бүк түсiп....Батып бара жатқан күннiң астынанреактивтi самолеттер шықты ұшып.Қарап қалды қала..
© Темірхан Медетбек
Жиiркенiш
Назаланып опынғанне сұмдықты өткерiп –адам көрдiмотырғанөзiн-өзi жек көрiп.Жас сорғалап көзiненқара бұлт бүркенiп,отыр адамөзiненжүрегi айнып..
© Темірхан Медетбек
Телемұнара
Денесiн сөздер аралаптаратқан үнiн жаршы ғып –аспанға тұр олғаламатшприц құсап шаншылып.Шаттығы,яки сорына –оны мен қайдан бiлiппiн –шаншылып тұр ол..
© Темірхан Медетбек
Музыкалық көне аспап
Сонау бiр қиыр, жырақтыңжарқ етiп сөнiп жарығы, –әлi күн онда жылап тұрон жетiншi ғасырдыңон жетiдегi аруы.Тарылар кенет жан-жағымқысқанда келiп..
© Темірхан Медетбек
Шежiрешi
Осы қартты тыңдаймын да түсiнем,бiр құдiрет сезiп түр мен түсiнен –жаңа ғана шықса керекқараңғықатпар-қатпар ғасырлардың iшiнен.Құрта алмаған..
© Темірхан Медетбек
Бiр ақынға
Неткен оның тап-тар едi ұғымы.Жоқ сөзiнiң сөлi менен шырыны.Селтең-селтең,селтең-селтең етуменөтiп бара жатыр ендi ғұмыры.Жазатыны –майлап қойған..
© Темірхан Медетбек
От
Сөз-өтiрiк,сөз-ашу мен сөз-әзiлтұтануға дайын тұрған кез әзiр.Екi адамның арасына от салыпкеттi сұмпай алаяқ бiр әзәзiл.Тар болды ма сол әзәзiл..
© Темірхан Медетбек
Iшiм менiң алай-дүлей
Iшiм менiң алай-дүлей борасын!Ағызатын көздiң жасын, сорасынсоғып тұрған қалтыратып жанымдыiшiм менiң алай-дүлей борасын!Жанды мынау жәбiр сөзден..
© Темірхан Медетбек
Бiр жүйрiктiң тағдыры туралы жыр
Белгiлi қыр, ойыңа,бергiге де, арғыға,қанша жылдар бойынаат салмаған алдына;не бiр тойды өткерiпболған жұртқа әйгiлi,кеткен алып, бөктерiпталай-талай..
© Темірхан Медетбек
Жусан
Оранған боз сағымғакөкiрегiм құм шағыл –өзегiмде,жанымдабұрқырайды жусаным.Ойыма ашы мұң саларқапаланып тұрсам бiр –жусан-күй мен жусан-ән,жусан-сөз..
© Темірхан Медетбек
Саған
Жалғыз өзiң бар дертiме дауадайаппақ нұрын құйып саған ауады ай.Жеп-жеңiлсiң желпiп соққан самалдай,жеп-жеңiлсiң тынысымдай, ауадай.Сенi көрсем..
© Темірхан Медетбек
Ұшып келе жатқан қаздар
Көзiн алмай қарап қалды үзiгiп,бар тiршiлiк,бар табиғат қызығып, –су-су етiп ұшып, әне келедiаппақ қаздар аспанменен тiзiлiп.Бiр ыстық леп шарпып..
© Темірхан Медетбек
Кiшкентай адам
Тоқтататын бұған қандай амал бар,тоқтататын бұған қандай қамал бар, –пайда болды пақырлықпен күн кешкенкiп-кiшкентай,құйтақандай адамдар.Бiлiнбейдi..
© Темірхан Медетбек
Ұятын жоғалтқан адам туралы жыр
Өз басы мен өз жанынойлап жүрiп күн-түнiұяты мен ожданынжоғалтты адам бiр күнi.Салып не бiр ойрандыдауыл болып бораған –зұлмат күшке айналдыұяты жоқ..
© Темірхан Медетбек
Мың тоғыз жүз отыз екi
Дүниеден, тiршiлiктен түңiлгенаштық әбден дiңкелеткен, бүгiлген –көрем ылғи, көрем ылғи, көремiнсол бiр сұмдық қасiреттiң жылын..
© Темірхан Медетбек
Ирониялық өлең
Бүгiнде жас, кәрiмiз, –(айтар оны кез келдi) –отырып ап бәрiмiзсемiртемiз сөздердi.Арналады тобырғаой мен ақыл батаңыз...Байлағандай соғымғасөз..
© Темірхан Медетбек
Туған жер топырағы
Әбiш Кекiлбаевтың «Ұйқыдағы арудың оянуы» атты кiтабындамынандай жолдар бар: «...Анам құдықтан батысқа қарай, шамамен, екi жүзқадамдай жерге тоқтады..
© Темірхан Медетбек