Бөлім: «Аңыздар жинағы»
Аңыз жанры. Қазақ халық ауыз әдебиетінің тарихи негізі бар мол саласы. Онда айтылатын оқиғалардың, кейіпкер аттарының, елді мекен, жер атауларының, мезгіл мөлшерінің деректілігі басым келеді. Әуезов аңыз жанры жайында Л. Соболевпен бірге жазған «Қазақ халқының эпосы мен фольклоры» атты монографиясында, 1957 ж. шыққан «Қазақ КСР тарихының» 1-томында жарияланған «Қазақтың ауыз әдебиеті» атты көлемді еңбегінде жан-жақты айтқан. Алғашқы еңбектің «Аңыз ертегілері» деген тарауында: «Қазақ аңыздарының ертегілерден ерекшелігі сол - барлығы да тарихта болған адамдар жайында айтылған, халық шығарған көркем әңгіме болып келеді. Кейін оларға қоспалар қосылады да, халық шығармашылығының ерекше бір саласын құрайды» деп бірден екі жанрдың жігін ашып алады. Монографияда эпос пен аңыздың негізгі ерекшелігі - соңғысының қара сөзбен баяндалатындығы эпостағыдай кейіпкерді тарихи прототипінен көп алшақтатпайтындығы, циклды боп келуі дейді. Қазақ аңыздарын Қорқыт, Асан Қайғы, Аддар Көсе сияқты тарихи адамдар туралы аңыздар мен күй аңыздары деп екі түрге бөлген. Бұл еңбекте Қорқыт, Асан Қайғы, Алдар Көсе, Жиренше, Күй аңызы деп жеке тарауларға бөліп те талданған. «Қазақтың ауыз әдебиеті» мақаласында аңыз жанрын ертегілермен бірге алып қарастырған. Алғашқы еңбекке қарағанда, көлемі шағын болғандықтан, ауыз әдебиеті жанрларын айқын ажыратып жіктемеген. Ертегі мен аңыздардың түп-төркіні халықтың арман-қиялы екенін негізге ала отырып, екі жанрға қатар талдау жүргізген. Әйтсе де «Бергі кезде Жамбыл жазған «Өтеген батыр» поэмасының сюжеті Асан Қайғы жайындағы аңызға тығыз байланысты» деп, ертегі мен аңыздың айырмашылығын айырып айтқан.
Аққұс туралы аңыз - 3 оқиға
Күмбездiң жаны. Меңсұлу. Жалғыз. Гүл, шыбықтарға суқұйып жүр. Бiрiншi оқиғаның жалғасын көремiз.Меңсұлу (толқып).Қос қуатым самғаған –қос ағама таң..
© Нұрлан Оразалин
Аққұс туралы аңыз - 2 оқиға
Қарақұстың түнгi ордасы. Әр-әр жерде жағылған шырақтар. Сиқырлы айнакөл алдында иығына сауысқанның ала қанатын жамылып мыстан кемпiр отыр...
© Нұрлан Оразалин
Аққұс туралы аңыз - 1 оқиға
Аңызға қатысушылар:Меңсұлу – дала аруыТоқтасынТоқтамыс – Меңсұлудың ағаларыАқсақал – дана қарт, керуен басыМыстан – кейде ала қанат сауысқан..
© Нұрлан Оразалин
АБДОЛЛА
(Ақын өлімі туралы аңыз)Майдан етіп дүние төрің,Темір, гүрзі қақтап отқа,Жекпе‑жек кеп өмі, өлім,Соққыласып жатқан жоқ па?Арқалап сол майдан..
© Қасым Аманжолов
ДОМБЫРА ТУРАЛЫ АҢЫЗ
(Халық аңызының ізімен) Ертеде атақ-даңқы алысқа кеткен, айбарлы, адуынды бір хан болыпты. Сол ханның қол астында бір ер көңілді, бірақ кедей жылқышы..
© Пернебай Дүйсенбин
Алып патша аңызы
Карловы Вары –Елтіген көңіл көркіне.Сулары дәрі –Мың да бір дауа дертіңе.Біреулер жылдаЕмделу үшін барады.Біреулер мұндаСауық пен сайран..
© Абдрахман Асылбек
СУ СҰЛУЫ
(Аңыз)Қирағанын жөндеген,Құлағанын тұрғызған.Жаралысын емдеген,Жоқ бұл елде мұңсыз жан.Өртенгенін сөндірген,Өлгендерін жерлеген.Өнімдерін..
© Кеңесжан Шалқарұлы
ҚҰЛАДЫН
(Аңыз)Жоны құла,белі ақ,Көріп құсты Нұралы.Дөң басына шығып ап,Тұрған қарттан сұрады:– Ата, анау қандай құс,Сарышымшықтан жасқанған?Айтты сонда..
© Кеңесжан Шалқарұлы
КИЕЛІ ІНГЕН
Бұл оқиға қай ғасырда, қай жылыБолғандығын айта алмасам да əйгілі.Хиджаз тауын мекендеген Таумад,Бір тайпаның болғаны рас қайғылы.Хиджаз тауын..
© Кеңесжан Шалқарұлы
ШЫҢЫРАУ
(Аңыз)Байжігіт күйінің ізіменӨн бойына күш толған,Өміріне қысталған.Аңыздарда тамсантқан,Шыңырау деген құс болған.Туралы ол қыран құс,Кең даламда жүр..
© Кеңесжан Шалқарұлы
СУДАНСҰЛУ
(Аңыз дастан)Сарайдың іші де алтын, сырты да алтын,Құмартып, көрген жандар ұмтылатын.Орнатқан шам орнына ал гауһар тас,Алтынға шағылысып күн..
© Кеңесжан Шалқарұлы
Дельфин туралы аңыз
ІШалқар теңіз жағасында,Қарт балықшы тұрыпты.Бірде іңір арасындаҰлын ертіп шығыпты.Көк теңіздің айдынында,Байқау үшін шамасын.Отырғызып..
© Жеңіс Қашқынов
ЖИЕНӘЛІ БАТЫР ТҰЛПАРЫ
Алтай ішінде Бекайдар деген табынан Жиенәлі батыр шыққан. Жиенәлі батырдың қайыны Уақ екен. Қайнының жылқышысының айтуы бойынша бір күрең бесті ат..
© Мәшһүр Жүсіп Көпейұлы
ТҰЛПАРДЫҢ ДҮБІРІ
Алданазар ханға жүйрік тұқымы қайдан келді? «Толыбай»- ұранды Қанжығалыға ұран болған - Толыбай сыншы екен. Жүйрік сынайды екен. Сол Толыбайдың бір..
© Мәшһүр Жүсіп Көпейұлы
КЕМПІР МЕН ҚАРҒА
Ертеде бір елсіз тауда бір жалғыз үй қыстап қалыпты. Ауып бара жатқан ел екен. Елге ере алмай, азаматының жоқтығынан, үй иесі кемпір болса керек. Бір..
© Мәшһүр Жүсіп Көпейұлы
ЖИРЕНШЕНІҢ ЕНДІ БІР ТҮЙІНДЕРІ
Бір жолы хан билеріне:– Дүниеде не өлмейді?- деп сұрақ қойғанда, алпыс би бір ауыздан былай деген екен:– Ағын су өлмейді, асқар тау өлмейді. Аспанда..
© Мәшһүр Жүсіп Көпейұлы
ЖИРЕНШЕ МЕН ҚЫЗЫЛЫМ
Бір жолы Қызылым карт Жиреншеге жолығып:– Шешен, сізден бір сұрайын деген сөзім бар еді, - дейді.– Сұраңыз,- дейді.– Он бес лақ, жиырма бес серке..
© Мәшһүр Жүсіп Көпейұлы
ШАШ ТУРАЛЫ ӘҢГІМЕ
Әз Жәнібек бір жақтан келе жатып, бір адамға кездеседі. Ол кісінің шашы қара, сақалы ақ екен. Қасында бірге келе жатқандардан:– Былай болуының..
© Мәшһүр Жүсіп Көпейұлы
ЖАҚСЫДАН ЖАМАН ТУМАЙТЫНЫ
Әз Жәнібек бір күні Жиреншеден сұрапты:– Шешен, қас жақсыдан жаман туа ма? - депті.Шешен:– Тумайды!- депті.Сонда хан ойлапты: «Өзінің баласы жаманға..
© Мәшһүр Жүсіп Көпейұлы
ҰСТА ТҰСПАЛЫ ЖӘНЕ ЖИРЕНШЕ
Әз Жәнібек хан қанша уәзірлеріменен келе жатса бір жақтан, бір ұста үй салып жатыр екен:− Осынша өнерің бар, күніне не аласың?- дейді.− Күніме бір..
© Мәшһүр Жүсіп Көпейұлы
ЖИРЕНШЕ ШЕШЕН
(ЕКІНШІ НҰСҚА)– Жоқ, қайтатұғынымның мәнісі бар. Әз Жәнібек деген ханымыз қырық жігітіне: «Өтірік пен шынның арасын айырып беріңдер!» - деп, қысым..
© Мәшһүр Жүсіп Көпейұлы
ЖИРЕНШЕ ШЕШЕН
(БІРІНШІ НҰСҚА)Әкесі ертерек өліп, жетім қалған бала екен. Әз Жәнібек хан бір жақтан келе жатса, бір жас бала жаяу мал өрісі жерде жүр екен. Айнала..
© Мәшһүр Жүсіп Көпейұлы
АСАН ҚАЙҒЫНЫҢ МҰҢЫ
Мұнан соң қилы-қилы заман болар,Заман азып, заң тозып, жаман болар.Қарағайдың басына шортан шығып,Балалардың дәурені тамам болар.О күнде қарындастан..
© Мәшһүр Жүсіп Көпейұлы
АСАН ҚАЙҒЫНЫҢ ЖЕР ТУРАЛЫ АЙТҚАНДАРЫ
(ЕКІНШІ НҰСҚА)Асан қайғы желмая мініп, желдіртіп, Сарыарқаны аралап жүргендегі жерге айтқан сындары.Ұзын Ертісті көргенде:– Мына шіркіннің баласы..
© Мәшһүр Жүсіп Көпейұлы
АСАН ҚАЙҒЫНЫҢ ЖЕР ТУРАЛЫ АЙТҚАНДАРЫ
(БІРІНШІ НҰСҚА)Құйрығы жоқ, жалы жоқ,Құлан қайтіп күн көреді?!Аяғы жоқ, қолы жоқ,Жылан қайтіп күн көреді?!Жалаң аяқ байпаңдап,Қаздар қайтіп күн..
© Мәшһүр Жүсіп Көпейұлы