Бөлім: «Поэмалар»

Поэма — эпостық жанрдың бір түрі; белгілі бір оқиғаны, адам тағдырын, заман шындығын эпикалық не лирикалық үлгідегі өлеңмен сипаттайтын көлемді поэтикалық шығарма. Поэма көбіне сюжетке құрылып, кейіпкерлердің қарым-қатынасын, тартыс-таласын, күйініш-сүйініш, мінез-құлық, іс-әрекеттерін суреттейді. Поэма барлық халықтың әдебиетінде кездесетін көне жанр. Мысалы, ежелгі грек әдебиетінде “Илиада”, “Одиссея” эпикалық поэмалары, ертедегі орыс әдебиетінде халықтық дастандар (былина) мен “Игорь жасағы туралы жыр”, т.б. поэмалар кеңінен мәлім. А.С. Пушкиннің “Мыс салт атты”, М.Ю. Лермонтовтың “Мцыри”, Н.А. Некрасовтың “Русьте кім жақсы тұрады?” атты шығармалары поэма жанрының классикалық үлгісі саналады. Абайдың “Ескендір”, “Масғұт”, Ш.Құдайбердіұлының “Қалқаман — Мамыр”, М.Абайұлының “Медғат — Қасым”, М.Сералиннің “Гүлқашима”, С.Торайғыровтың “Кедей”, “Адасқан өмір”, т.б. шығармалары қазақ әдебиетіндегі поэманың үздік туындылары. Поэма кеңестік дәуірдегі қазақ әдебиетінде кемел жанрға айналды. М.Жұмабаевтың “Батыр Баян”, С.Сейфуллиннің “Көкшетау”, І.Жансүгіровтің “Құлагер”, С.Мұқановтың “Сұлушаш”, Т.Жароковтың “Тасқын”, Ә.Тәжібаевтың “Абыл”, қаласыАманжоловтың “Ақын өлімі туралы аңыз”, І.Бекхожиннің “Батыр Науан”, т.б. туындылары поэманың таңдаулы нұсқаларына жатады. 20 ғ-дың 2-жартысында қазақ әдебиетінде поэма жанры айрықша дамыды. Х.Ерғалиевтің “Құрманғазы”, Ж.Молдағалиевтің “Мен қазақпын”, Ғ.Іайырбековтің “Дала қоңырауы”, І.Мырзалиевтің “Қызыл кітап”, М.Шахановтың “Өркениеттің адасуы”, “Жазагер жады космоформуласы” сияқты идеялық мазмұны терең, көркемдік қуаты жоғары поэмалар қазақ әдебиетінің арнасын кеңейтті.
ГИМАЛАЙ САРЫНЫ
ІЗәулім құздар,Заңғар құздар,Мүйіздері көк тіреп,От найзадай,Ақ найзағайТөбесінде күркіреп,Аңдай шұбап,Бұлттар тулап,Кеудесінде бұрқанған,Азулы..
©  Қалижан Бекхожин
ТЕЛЕГЕЙ ТЕБІРЕНІСІ
ІӨтті қыс.Дүркін жаңа көктем келді.Сілкінтіп сауырларын сөккен белді.Шардара жазды бауырын, лақтырды даБеліне мәңгі зіл боп шөккендерді.Жоғалды..
©  Қалижан Бекхожин
АТАЛАР САРЫНЫ
ІОл келеді қиыры жоқ шығаннан,Оның түсі –Тораңғыдай қуарған.Шай үймелеп сақалына жыңғылдай,Ұрты солып, кеңірдегі суалған.Неткен шөлейт!Алаулап тұр..
©  Қалижан Бекхожин
ЖАУШЫҚҰМ КӨШКЕНДЕ
ІШабуыл жасағандай тау шыңынан,Дулы топ атой берді«Жаушықұмға»Қадалды найзадай сом азулылар,Айналып қаусырғаны дәу шұқырға.Асауға, құм төбенің кебір..
©  Қалижан Бекхожин
ХАН САРАЙЫНДАҒЫ ТОЙ
БІРІНШІ ТАРАУЯбид ханотыр гулеп ордасында.Сақшылар сайып-қырантұр қасында.Серісі той-думанныңҚорқыт қайда?Ол – ханның уәзірі де,қолбасы да.Ябидтің..
©  Қалижан Бекхожин
СТАЛИНГРАД БАСТАЛДЫ
(Поэмадан үзінді)... Сол күні ол –шықты тағы мінбесіне,Тұншыққан дүниемен тілдесуге. Көз салып лапылдаған күллі әлеммен –Отанның отты басқан..
©  Қалижан Бекхожин
МИРАСГҮЛІМ ЖҰЛДЫЗЫМ
ІҮйімнің алдынаСәріде гүл ектім.Нәр құйдым балғынғаЛебімен жүректің.Жарқырап шуақ күн,Емізді уызын.Кәусарын бұлақтыңТамыздым күн ұзын.Жүзінде нұр..
©  Қалижан Бекхожин
АҚСАҚ ҚҰЛАН
IХан түгіл,баласы да – қызба халық,бірінің құмары бар жүз балалық.Беред деп бал-сөзді де тұзға малып,Қой, достым,күні бұрын сыздамалық.Ерттеп ап атын..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ҚАНДЫ СҮТ
Айта алмаймын қай қалада болғанын,Әйтеуір бір Ана болды – сол мәлім.Әйтеуір бір жер мен аспан арасынМекен еткен – өзің тауып аласың.Сезер болсаң..
©  Жұмекен Нәжімеденов
КӨЗСІЗ БАТЫР
 І...Тұр осы бір салқын жанТесе қарап бір түрлі:бір нүктеге шаншылғанпрожектор сықылды.Кеңістікте ғалам бұлбір нүкте боп заулайды.Ал, жер осы..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ӘН БҰЛАҒЫ
1. Қара Ертіс жағасындаБір мезет дала шаршап, тау құлазып,Сай, жыра қарауытып қалды ұзарып.Жалтақтап жан-жағына қарап жатты,Қара Ертіс жалыққандай..
©  Жұмекен Нәжімеденов
ТАЛБЕСIК
(диалог-поэма)Мақпал түннiң қоңыр салқын самалынакөкiрек тосып тұрып, Жер – адамзат баласының мәңгiлiк талбесiгi деген қарапайым ұғымтiлiмнiң ұшына..
©  Нұрлан Оразалин
ЖОЛ МҰРАТЫ
Көкшетау теміржол бөлімшесінің әкелібалалы еңбек ардагері Сағидолла және Бүкілодақтық жастар сыйлығының лауреатыӘнуарбек Жуанышбаевтарға..
©  Тортай Сәдуақас
ДИҚАН ДИДАРЫ
 Көкшетау облысы, Бурабай ауданы, «Ұрымқай»кеңшарының атақты диқаны, КСРО Мемлекеттіксыйлығының лауреаты Баянбек Нұрышевқа арнаймын.Автор.Бірінші..
©  Тортай Сәдуақас
АБЫЛАЙ ХАН АЛАҢЫНДА
 БастауМежелі, достар, күн бүгін, Мерейлі шаққа ұласқан.Мейірбан ана – күн нұрын, Мейлінше төгіп тұр аспан.Шалқыған жердің бөктері, Шағырмақ шақта..
©  Тортай Сәдуақас
ПЕРІШТЕ МЕН ПЕНДЕ
(Баяғы яки бүгінгі заман хикаясы)1.Ерте-ерте, ертеде, Әлде бүгін, кім білсін?Шал бопты сол өлкеде, Зар қылған бір бүлдіршін.Бір немере сүйе алмай..
©  Тортай Сәдуақас
ЖАУЫНГЕР САҒЫНЫШЫ
1. АттануТілегендей жолымның амандығын,Шапағатпен шашқандай далам нұрын;Асықтырып алыс жол, самолетпен, –Туған жерден аттанып барам бүгін.Жерім қалды..
©  Тортай Сәдуақас
ҚҰДІРЕТ
1. АЛАТАУДЫ ЖЫРЛАЙМЫНЕй, Алатау!Мұнша әсем болармысың,Құзыр болған құзыңа қонар құсым.Дүниенің бар көзін жаулап алып,Ата ерліктің көрсетші..
©  Рафаэль Ниязбек
ЖАЛЫН КЕШКЕН
(Революция туралы монолог-поэма)Жан емен жасып, семіп тірі егілген,Қара түн туырлығын түре білгем.Сөйлесем мен сөйлеймінТілмен емесАқиқат туындаған..
©  Рафаэль Ниязбек
АҚ ДҮНИЕ – АРМАН ЖЫР ҚҰСЫМ
ІАқ дүние – арман жыр құсым,Барасың қайда күнде ерте?Шырақ боп жанып жүрмісіңҚалғыған қара түндерде.Тыңдағын мені жыр құсым –Ақ дүние маған мың..
©  Рафаэль Ниязбек
ҚАҺАРМАН МОНОЛОГЫ
1Болмайды мына менде тілек бөтен,Сәттілік бар әлемге тілеп кетем.Бір сәтке басын жерден көтерсін деп,Қорқақты жүректі етем.Сол күшпен мына арайлы..
©  Рафаэль Ниязбек
МУЗА БОЛСАҢ ТҰҒЫРЛЫ БІР АҚЫНҒА
ІАқын жаны айналып өрт денеге,Жазбады деп жыр арнап өкпелеме.Жұлдыз шашып жолыңа,Сені, қалқам,Көтеремін ту етіп Көктөбеге.Жан-жағыңа қаптатып жыр..
©  Рафаэль Ниязбек
МАХАББАТТЫҢ АТТАНДЫМ ЖОРЫҒЫНА
ІЖүрегімді бір салмақ жанышқанда,Атың жақсы деп едің танысқанда.Арыстанды арыстан десең, қалқам,Айбарлана түспей ме арыстан да.Жыр арнасам – құсымның..
©  Рафаэль Ниязбек
НАР ТҰЛҒАЛЫ АЗАМАТ
Заманбек НұрқаділовкеІЖетсе керек халқыңды жанышқалы,Нарық болып жүр әлі алысқаны.Әкімдердің ішінде өзің ғанаАйға атыла білетін арыстаны.Заман ба..
©  Рафаэль Ниязбек
БІР РЕДАКТОРҒА
1. МАЛТА ТАСЖақсы емес-ау пиғылдың бұзылғаны,Жығам деумен келесің құзымды әлі.Бұл өмірден қаншама ғұмыр өттіӨлеңімді өзіңе ұсынғалы.Көктем өтті,Қыс..
©  Рафаэль Ниязбек