Бөлім: «Поэмалар»

Поэма — эпостық жанрдың бір түрі; белгілі бір оқиғаны, адам тағдырын, заман шындығын эпикалық не лирикалық үлгідегі өлеңмен сипаттайтын көлемді поэтикалық шығарма. Поэма көбіне сюжетке құрылып, кейіпкерлердің қарым-қатынасын, тартыс-таласын, күйініш-сүйініш, мінез-құлық, іс-әрекеттерін суреттейді. Поэма барлық халықтың әдебиетінде кездесетін көне жанр. Мысалы, ежелгі грек әдебиетінде “Илиада”, “Одиссея” эпикалық поэмалары, ертедегі орыс әдебиетінде халықтық дастандар (былина) мен “Игорь жасағы туралы жыр”, т.б. поэмалар кеңінен мәлім. А.С. Пушкиннің “Мыс салт атты”, М.Ю. Лермонтовтың “Мцыри”, Н.А. Некрасовтың “Русьте кім жақсы тұрады?” атты шығармалары поэма жанрының классикалық үлгісі саналады. Абайдың “Ескендір”, “Масғұт”, Ш.Құдайбердіұлының “Қалқаман — Мамыр”, М.Абайұлының “Медғат — Қасым”, М.Сералиннің “Гүлқашима”, С.Торайғыровтың “Кедей”, “Адасқан өмір”, т.б. шығармалары қазақ әдебиетіндегі поэманың үздік туындылары. Поэма кеңестік дәуірдегі қазақ әдебиетінде кемел жанрға айналды. М.Жұмабаевтың “Батыр Баян”, С.Сейфуллиннің “Көкшетау”, І.Жансүгіровтің “Құлагер”, С.Мұқановтың “Сұлушаш”, Т.Жароковтың “Тасқын”, Ә.Тәжібаевтың “Абыл”, қаласыАманжоловтың “Ақын өлімі туралы аңыз”, І.Бекхожиннің “Батыр Науан”, т.б. туындылары поэманың таңдаулы нұсқаларына жатады. 20 ғ-дың 2-жартысында қазақ әдебиетінде поэма жанры айрықша дамыды. Х.Ерғалиевтің “Құрманғазы”, Ж.Молдағалиевтің “Мен қазақпын”, Ғ.Іайырбековтің “Дала қоңырауы”, І.Мырзалиевтің “Қызыл кітап”, М.Шахановтың “Өркениеттің адасуы”, “Жазагер жады космоформуласы” сияқты идеялық мазмұны терең, көркемдік қуаты жоғары поэмалар қазақ әдебиетінің арнасын кеңейтті.
ҚУАҢШЫЛЫҚ ЖӘНЕ БАҺРАМНЫҢ ҚАЙЫРЫМДЫЛЫҒЫ
Бір жылы түз біткенді алау аптап,Дән бітпей қуарды жер, бетін қақтап.Күллі Иран астық шықпай нәрсіз кепті,Аш дихан малша күйсеп жеді шөпті.Аштықтан..
©  Қалижан Бекхожин
БАҺРАМ-ГУРДІҢ ӘДІЛ БИЛІГІ
Отырды ұлы таққа шаһ Баһрам,Иранға сәулет беріп шат-шадыман.Жеті алтын таған тағын тұр көтеріп,Жеті зерлі белбеуі көрік беріп,Қос түсті қытай тәжі..
©  Қалижан Бекхожин
БАҺРАМ АЛДЫ ТӘЖДІ АРЫСТАННАН
Шыққан күн алтын тәжбен жайнап жерге,Ақ тағын шұғыласына бөлеген де,Сардар мен сұрқылтайы екі шаһтың,Майданға құрды әскерін екі жақтың.Сап құрды..
©  Қалижан Бекхожин
ИРАН ПАДИШАСЫНЫҢ БАҺРАМ–ГУРГЕ ЖОЛДАҒАН ХАТЫ
«Есімімен жер мен көкті билеушінің,Ақ жолды адасқанға сілтеушінің.Есімімен бар ғаламды жасағанның,Меңзейтін бақ жұлдызын барша адамның.Мұқұмы әмсе..
©  Қалижан Бекхожин
БАҺРАМ ӘСКЕРМЕН ИРАНҒА АТТАНАДЫ
Ділмәрім өз бетіңше ақпайсың ба?Қайталап естігенді жақпайсың ба?Ал енді жұпар иісін құй көмейден!Аңқытып әнбрадай түйіп оймен.Серт бергем сол..
©  Қалижан Бекхожин
БАҺРАМ ӘКЕСІНІҢ ОПАТ БОЛҒАНЫН ЕСТИДІ
Ғайбат сөз жетті бір кез Яздигерге,Өсектеп Баһрамды азды деуге.Гуледі: «Ұлың өсіп болды найсап,Жасынан құтырынды қасқырдай тап.Арыстан бұғып одан..
©  Қалижан Бекхожин
БАҺРАМ ЖЕТІ АРУДЫҢ СИПАТЫН КӨРЕДІ
Даладан Хаварнаққа келді Баһрам,Өткізді той-думанмен күнді дархан.Аралап сарайдағы ханаларды,Бұрыштан бір есікті көре қалды.Құпия бұл есікті көрмеп..
©  Қалижан Бекхожин
БАҺРАМ АРЫСТАН МЕН КИІКТІ ӨЛТІРЕДІ
Бір күні, бұл бір аңыз бізге қалған,Далаға нөкерімен шықты Баһрам.Сол күні талайының добы өрлеп,Тұлпары есті желдей қыза терлеп.Қыр желі самал есіп..
©  Қалижан Бекхожин
БАҺРАМНЫҢ АҢ АУЛАУЫ ҺӘМ КИІКТЕРДІ ТАҢБАЛАУЫ
Баһрамға Сухейлдей нұр жанғанда,Терісі сұр киіктің жұқарғанда.Баһрамға болды енді Мунзир аға,Екеуін бірдей баққан Нұғман дана.Үйретті жүйрік мініп..
©  Қалижан Бекхожин
Хаварнак сарайының сипаты және НҰҒМАННЫҢ ҒАЙЫП БОЛУЫ
Хаварнак, Баһрам соған енген шақта,Жайнады ғажап сәнмен атырапқа.Әлемге әсем даңқы қаулап есті,«Чин пірі» не «Екінші Қыбла» десті.Суретші, шебер және..
©  Қалижан Бекхожин
ХАВАРНАК САРАЙЫН САЛУ және Симнар шеберлігі жайында
Нұғман Мунзирімен тауды кезді,Салуға Баһрамға кең күмбезді.Іздеді күн шалмайтын саяны аулақ,Тұрсын деп дәйім оған самал саулап.Сондай жер болмай..
©  Қалижан Бекхожин
БАҺРАМ ТУРАЛЫ ХИКАЯНЫҢ БАСТАЛУЫ
Сақтаушы асыл гауһар құпиясын,Інжуден ашты жаңа қазынасын.Көктегі таразыда қос кесе бар,Бірін тас, ал біреуін гауһар басар.Қос сипатты әлем де алар..
©  Қалижан Бекхожин
ҰЛЫМА ӨСИЕТ
Ұланым! Даналардың ұқ ақылын,Мектебің ғой сол ақыл, сара ғылым.Білім ғана шын досың, сүйенішің,Қиындықты шешушің, сүйер күшің.Тірі пенде қазіргі өлер..
©  Қалижан Бекхожин
СӨЗДІ МАДАҚТАУ ӘМ ДАНАЛЫҚ ХАҚЫНДА БІРЕР ПІКІР
Әлемнен де ең көне, мәңгі жаңа,Көп айтылды ол жайлы – ол сөз ғана.Мәңгілік Кейуана – жер баласы,Тумасы соның ізгі – сөз данасы.Құдіретті, хикметті..
©  Қалижан Бекхожин
ЖЕРДІ СҮЙГЕН ПЕНДЕНІҢ МҰДДАҒАСЫ
Тәжіңе тәжім еткен тақыр басынЖайнат сен ел өмірін, гүл бақшасын!Даяшы – ақшам жүзі қоңыр қара,Таққаны сақина емес, тек ай ғана.Таң атса дем аламыз..
©  Қалижан Бекхожин
БАҚЫТТЫ ПАДИШАМЫЗҒА МАДАҚ
Түнете тулай берме, уа, жүрегім,Қиялдап іздей берме арман шегін.Шегінен апат қиял шегінейін,Безейін арманымнан, әзір кейін.Сызылған мәңгі көктің..
©  Қалижан Бекхожин
ҰШПУ КІТАПТЫҢ ЖАЗЫЛУЫ ЖАЙЫНДА
Ғиззатлу бөлеп мені шапағатқа,Патшадан ғайып сәлем келген шақта,–Қырандай қанаттанып сергіп кеттім,Ұзарып қауырсыным өргіп кеттім.Жазыпты патша хатты..
©  Қалижан Бекхожин
ПАЙҒАМБАРДЫҢ МИҒРАЖЫ
Пайғамбардың мәртебесі асты биік жер бетінен,Миғражына шақырды оны жаббар иемқұдіреті кең.Жәбірейіл періштесі жетектеп кеп бір пырақты,Көктен түсіп..
©  Қалижан Бекхожин
МҰХАММЕД ПАЙҒАМБАРДЫ МАДАҚТАУ
Бұл ғаламның шегін сызған өз қаламы құдіреттің,Сызған өзі әлем басын, соңғы күнін ақыреттің.Жеті қат көк бағыстаны, өсірген сол нулы миуа,Тәж гүлі..
©  Қалижан Бекхожин
ЖЕТІ АРУ - МАДАҚ
 Рахманы зор құдіретіңмен, жасаушысы –бұл жаһанныңБаршада бар нұр сипатың, тірлігісің күллі жанның.Жаратқан сен бұл ғаламды тәж-тағына өзің ие,Шексіз..
©  Қалижан Бекхожин
АРЫСТАН ШАҺ ПЕН НИЗАМИ
Үшінші хикаяІАй мен күн Қаф тауынан жылжып жатты,Уақыт та талай терең сырға батты.Ақынның аспан нұрлы сиясынан,Ганжәнің дариясындай сырлар..
©  Қалижан Бекхожин
ДЕРБЕНД ӘМІРІНЕ ІЗЕТ
Айшықты ордасында әмір Саиф,Бұрышта ойға батып тұр сорайып.Жан-жақтан арыстандай шаһтар төнді,Қайтпекші құдіреті болса ғайып?Өте ме жолбарыстай..
©  Қалижан Бекхожин
АТА МЕН АТАН
Тыңда, бөбек, жырымды,Бұл бір аңыз бүгінгі.Ертегі ме, бұл рас па? –Түсін, жырмен сырлас та!Ақшатаудан аулақта,Өзені жоқ жан-жақта,Жатқан еді..
©  Қалижан Бекхожин
БЕТПАҚДАЛА ЕЛЕСТЕРІ
ІҚуырылған жалын атып,Құла жапан құм өріненКеле жатыр дауылдатып,Машиналы бір керуен.Көшкен шығар керуендер,Күңіреніп бұрынғыда.Ескен шығар шерумен..
©  Қалижан Бекхожин
КҮЗЕТШІ
Атақты әнші-композиторЖаяу Мұсаға ескерткішімІҚұздар жоқ қарағанды елеңдеткен,Дал-дал боп, бет-бетімен белең кеткен.Далбаның адырында, АқшоқыдаБір..
©  Қалижан Бекхожин