29.09.2022
  222


Автор: Бауыржан ЖАҚЫП

Алма ағашы

Алма ағашы, алма ағашы,
Табиғаттың бел баласы,
Баяу ғана жыр оқиын,
Келбетіме сен қарашы.
Сапар шегіп жыр еліне,
Сен үңілші жүрегіме,
Мені көрген бәзбіреулер,
Қияли деп күледі ме?!
Өйткені олар сен сияқты
Бола алмасын біледі де,
Үңілмейді ару болып,
Ақындардың жүрегіне.
Арнап өлең шығаруға,
Қанбай қойды-ау құмарым да,
Сені кейде ұқсатамын
Қалған алыс түу, ауылда,
Ақ бантикті бір аруға.





Пікір жазу