23.09.2022
156
Акроөлең
Бұл басым бəріне көнер
Бір үміт ойнайды сенен
Бір ғана өзіңмен келер
Бақыттың барына сенем
Арамыз алыстау əттең
Арманым алдамас бірақ.
Ай туып, ел жатқан сəтте
Аспаннан сен жайлы сұрап.
Назданып жатамын сосын
«Несіне келдім» деп мұнда
Нұрланған Тараздың кеші
Налысам тартатын сырға.
Уыңды теңейін балға,
Уызын татқанмын шердің.
Уайымға уланған жанға
Уақыт емші ғой, көндім.
Ушығып кетпесін тағы.