23.09.2022
230
Ағын
Кеттi ме деп жанымды жай табалап,
Қайта өрледiм қиялға ой тағалап.
Жарқ еттiң де қираған көңiлiмнiң
Күмбездерiн тұрғыздың қайта қалап.
Жеткiзе алмай бөгелiп соңғы сырды
Қиығына көзiңнiң жол қысылды.
Қысылды да Шардара екпiнi боп
Жайғап кеттi жанарың болмысымды.
Сабырың да салмақсыз, аты мұңды,
Қорғануға тiредiм ақылымды.
Ақылдың да қалқаны жалғыз ғана
Қытықтаған демiңе жапырылды...?!