23.09.2022
138
Ұрлатпады әз ақын нәзіктігін...
Сәкен Иманасовқа
Толқындары жаныңа сауық құрып,
Дәру еткен қиялды сауып, күліп,
Сол Алакөл және ақын табиғаты
Тұндыратын бір-бірін сауықтырып.
Шипалы өмір жан дертін жазып бүгін
Жырға сіңіп жылынды «жазықты» мұң.
Мансабың да жағалап желпіп еді,
Ұрлатпады әз ақын нәзіктігін.
Қиянат та қиялын тұншықтырып,
Қытықтады тағдырын қырсық күліп,
Бірақ, жұмбақ, жайдары болмысымен
Пенделікті өтті ақын түршіктіріп.
...Сен құламай сезімге,
Сезім құлап,
Сұлулықты жоқтайтын сөзің жылап...
Пейіліңді жастанған пәни түгіл,
Бақиды да тербеген көзің – жұмақ
болғандықтан
Бәрін де өзің жұбат!...