19.09.2022
  122


Автор: Темірше Сарыбаев

АНА-ҚАЗАҚҚА АНТ

Жинаған шетке шашылған елін,
Сүйегің – мәрмәр,
Асылдан едің.
Бейнеңді сөзбен сондай алмасам,
Жағамнан алар ғасырлар менің.
Жасқа да талай көлкіді көзің,
Қайғыңды бұлттай серпідің өзің.
Қап-қара бұрым қазақтың қызы-ай,
Зәузатың – ар да,
Төркінің – төзім.
Найзағай-намыс жарқыл қаққанда,
Шашасың сәуле алтын бақтарға.
Мейірімің – теңіз,
Мерейің үстем,
Шалқарың шексіз шалқып жатқанда.
Жыртылса жейдем - бүтіндеп едің,
Ашуың келсе - түтіп жер едің.
Алақанға сап аялай алсам,
Хан ұлындай күтім көремін.
Оранған гүлге артыңда дала...
Құшағыңда айға талпынған бала.
Ел болып саған ескерткіш қойсақ,
Құяр ек соны алтыннан ғана!





Пікір жазу