17.09.2022
  122


Автор: Ақылбек Манабаев

Аспаннан жүлдыз болып ақты қылау...

Аспаннан жүлдыз болып ақты қылау,
Ақ мамықпен түмшалап бақты мынау.
Ақ ұлпаға аунап алып күлесің сен
Ерте келген,
Еркелеген шаттығым-ау.
Жә-жә, қалқам,
Басшы асау аптығыңды,
Үстіңе ауа жаңғырып, қақ тіліңді,
Әйнектерге жапсырып қойғансың ба,
Қолыңдағы ақ қырау ақ гүліңді?
Қым-қиғаш жазулардай қардағы іздер,
(Шаңғы теуіп орман жаққа салғамыз жол
Жүр, кәнеки,
Барып тағы алысайық,
Қүміс тозац жамылған талға біздер.
Боран болар,
Барады үдеп таңдағы ызың,
Таңдайыма басатын бар ма мүзың.
Көріп тұрмын
Ұяттан қызарыпты,
Аямай аяз сорған алма жүзің.





Пікір жазу