17.09.2022
  194


Автор: Есенқұл ЖАҚЫПБЕК

ЖАЗҒЫ ТАҢДА

Талмаусырап, таулар нұрға боялып,
Таңғы сағат жетілерге таянып.
Жон арқаңды шыққан күге қыздырып,
Сабырлы жаз, салқын таңда оянып.
Тіршілікте ештеме жоқ үрейлі,
Жауыр көңіл жаңа күнмен түлейді.
Жалғыз бұзау жайылып жүр қасыңда,
Бір төбенің ойға шомып басында
Жайбарақат жан рахат тілейді.
Тұнып тұрған таңғы ауамен жымдасып,
Көк жотаға шығып тұрған бір бақыт.
Жап-жас бір шал жалғыз бұзау айдаған,
Мынау бейғам дүниеге шын ғашық.
Жазғы таңда төсегіңнен тұра сап,
Қазыналы қарт болған да рахат,
Анда-санда аяғыңды бір басып.
Бұл дүние керемет ең, не деген?
Судай жаңа, көгілдір таң, кең әлем!
Кеткің келер сол әлемге шын батып,
Күншығыстан күн келеді себелеп
Одан басқа тірі адамға не керек?!
Артық кетпей, артып кетпей жалпыдан,
Мамыр таңда мал қайырған керемет





Пікір жазу