17.09.2022
  150


Автор: Есенқұл ЖАҚЫПБЕК

КҮНДЕР ӨТЕР...

Күндер өтер...
Келер бір жылы хабар.
Сонда бір сәт көз жасым жылып ағар,
Момын менен қоңырдың жанын жеген
Сұмдардан да, дүние тыным алар.
Сұмның басын сұм алып бір күндері,
Қудың түбін қу қазып, бір күндері
Түлкі жеген тауықтай жүні қалар.
Сонда мынау дүние дариясы,
Қыздың сыры сияқты тұнық ағар.
Тұнық ағар, мөлдіреп, тынып ағар,
Күндер өтер, тағы да түндер өтер.
Бізді де уақыт тегістеп құр жер етер
Орта жастан асқан соң осы әйтеуір,
Істеген іс көрінер мүлде бекер.
Жылдар өтер, тағы да жылдам өтер,
Таудың асау суы да құмға кетер.
Түзу денем еңкейіп иіледі,
Беймәлім бір әдемі дүниені
Ақын жаны бәрібір жырлап өтер.
Бұл жалғанның жазы өтіп, күзі қонар,
Бізді де өмір сарғайтып үзіп алар.
Шаңда ойнаған баланың ізіндей боп,
Қисық, қыңыр ақынның ізі қалар...





Пікір жазу