17.09.2022
  161


Автор: Есенқұл ЖАҚЫПБЕК

ҚОЛЫМНАН КЕЛСЕ...

Қолымнан келсе, қолыңнан сенің жетелеп,
Баламдай сені өтер ем, мәңгі мәпелеп.
Жадырап күліп, жанымда жүрсең болғаны,
Тек содан басқа көкеңе мынау не керек?
Аялдап, сәл-пәл, кететін кенет жел айдап,
Ақша бұлт көрсем, тұрамын ботам сені ойлап.
Үлбіреп тұрып үзіліп кетер үмітсің,
Бос әуре ішкі ойымның бәрі көп әйбәт.
Мен сені ешбір жауыңа бермес қамалмын,
Өстіп те жүріп, өкініп бір қалармын.
Өстіп те жүріп басымнан ұшқан талай бақ.
Қолымнан келсе, қолтықтап күнде жүрер ем,
Амалым қанша, тұйыққа күнде тірелем.
Өмір сүре бер, өзіңнен өзің гүл ашып,
Өзінен өзі жазыла салған бір өлең...





Пікір жазу