17.09.2022
  247


Автор: Есенқұл ЖАҚЫПБЕК

Сен жалынсың! Жалында күнә бар ма?

Сен жалынсың! Жалында күнә бар ма?
Бір қарауға шыдармын шыдағанда.
Жарқыным-ау, жалынды сүймек тұрмақ,
Жақындау да қиын ғой тірі адамға.
Жолатпайсың қасыңа оттай жанып,
Көзқарасың түседі шоқтай қарып.
Бірте-бірте кетерсің бір еркектің,
Ошағында жанатын отқа айналып.
Домалайды дүние доптай болып,
Ешбір теңің сен жүрсің жоқтай болып.
Түңілдірмей көрінші көзіме ылғи,
Түнгі тауда көрінген оттай болып.
Сен жалынсың! Жалында күнә бар ма!
Қарттық та бір келеді тірі адамға.
Жаутаң-жаутаң қарарсың сен де маған,
Жастығыңның жалауы құлағанда





Пікір жазу