17.09.2022
  181


Автор: Есенқұл ЖАҚЫПБЕК

ҒҰМЫРНАМА

Өлең жазам...
Бар ісім осы ғана.
Өлең бердім досыма, қасыма да.
Туыс-туған ішінде еркелетті,
Мұқағали, Төлеген, Қасым аға.
Арғы атамды сұрасаң – Абай, Жамбыл.
Өрт Махамбет өз ағам –
Абайлап жүр!
Жолдас болдым бөрінің бөрісімен,
Сырлас болдым серінің серісімен,
Аруақтандым солардың перісімен.
...Заман келді жалғасқан жең ұшымен,
Енді қалған ғұмырда не бітірем?
Сорлы қалған бұл күнде соны ойлап жүр.
Бір құдайдан басқаға зауқым да жоқ,
Айналдырсаң, молдалар, мені айналдыр.
Кимесем де ақ сәлде сәнмен бүгіп,
Қоймасам да ақ сақал бәлдендіріп,
Киімімді киейін кең, мол қылып.
Аспанға ұшып жүрдік қой албырттанып,
Енді біраз көрейін жермен жүріп.
Енді қалған ғұмырда шолжаң баспай,
Бақырайған көздері балбал тастай,
Дүниені сыртынан көрген қызық





Пікір жазу