АДАМ АТА, ХАУА АНА ЖӘНЕ ӨЗІМІЗ
Жеме деген жеп қойып жемістерден,
құдай бізге батасын теріс берген.
Әйелдерден басқа бұл ей, жігіттер,
Құдайдың түгі де жоқ бөліп берген.
Тозағың да пейішке айналмай ма,
Әйел деген бір жүрсең періштеңмен.
Жүрер едік, қуылмай пейіш төрден,
Құдай бізге батасын теріс берген.
Еркектерде ес жоқ қой әйел айтса,
Жемейтұғын жемісті теріп берген.
Жақсы әйелге жан құрбан демеуші ме ед,
Теріс бата Тәңірім неғып берген?
Терістікті шығарған терістікке,
Заңдар көп қой дүние кеңістікте.
Әйел айтса тағы да ап берер ем,
Тозақта егер қызарып жеміс піссе.
Шығар заман пейішке алыс әлі,
Пейіште әлі адамзат қауышады.
Бәлкім құдай кешірер мына бізді,
Бәлкім құдай бізбенен табысады.
Түбі сенің күнәңді кешер ем деп,
Құранда жазылған ғой бәрі, пәлі!
Бірақ та ең ақылды азаматтың,
Әйел десе ақылы ауысады.
Сөйтіп адам тозаққа тағы ұшады.