17.09.2022
  193


Автор: Есенқұл ЖАҚЫПБЕК

СӘУІРДЕГІ ОЙЛАР

Барған сайын бара жатыр күн ысып,
Бұл көктемнің өңі-жасыл, түні-шық.
Есік алды келіншек,
Киіп шықса халатын
Есің ауып үндей алмай қаласың,
Омырауына қарамауға тырысып.
Қанбай қалды-ау, бір нәрсеге мейірімім,
Қалмай қойды-ау, менен осы ұры сұқ.
Есік алдын сыпырам деп,
Көкірегіңді ашпасаң,
Есік алды еңкейіп су шашпасаң,
Бірдеменің жоқ екенін
Сезбейді екем мен байқұс.
Сол жағымды
Өмірбақи таба алмаппын ешқашан.





Пікір жазу