17.09.2022
161
ЕГДЕ КӨҢІЛ
Күзгі жауын ал енді, сіркіре бір,
Тынши алсаң тыным ал, тыншы көңіл.
Шыбыны жоқ жаздай боп жайлаудағы,
Жылуы жоқ басталды мінсіз өмір.
Әлденені жанымның сағынғаны-ай,
Әлдекімге жанымның жалынғаны-ай!
Кісі елінде жүргендей кіріптар боп,
Дау айтсаң да айтасың дабырламай.
Тіршілікте тыншиды қай күн көңіл,
Қалқып суда тұрғандай қайығың жеңіл.
Мынау өмір шынымен кісі елі екен,
Әкең салған ән еске түседі екен,
«Әнге салсаң бозбала, қайғың кемір».