17.09.2022
  320


Автор: Есенқұл ЖАҚЫПБЕК

ТҰМАНДЫ КҮН

Көтерілсе көк тұманның желкені,
Бұлың-бұлың бұлт басады өлкені.
Бұлың-бұлың бұлт басса да еңсені,
Бұрынғыдан жақсы көрем мен сені.
Қайырмасы:
Тұман, тұман, тұмандай,
Тұмшалаған жүрегімді күмәндай.
Сен де адасып жүр ме екенсің өмірде,
Қалың тұман арасынан шыға алмай?
Тұман, тұман, тұманды күн жылайды,
Мұнар-мұнар жер мен аспан мұңайды.
Жаным сені аңсап-аңсап кеткенде,
Маған да осы тұманды күн ұнайды.





Пікір жазу