17.09.2022
  209


Автор: Есенқұл ЖАҚЫПБЕК

КӨҢІЛІҢ МЕНДЕ БІЛЕМІН

Көңілің менде білемін,
Көрініп тұр ғой жүрегің.
Сырымды сенен жасырып,
Өзің деп өмір сүремін.
Қайырмасы:
Ұялдың неге соншама?
Қызардың неге соншама?
Көрінбей жүрсің көзіме,
Көңілің менде болса да.
Айтпай-ақ қойшы сөзбенен,
Айттың ғой бәрін көзбенен.
Бақытың менен бағыңды,
Өзгеден ізде, өзгеден.
Сарғайып батқан күн қандай?
Сарғалдақ қызыл гүл қандай?
Қиыспай сізбен заманым,
Қияға кетіп барамын.





Пікір жазу