МЕН АРМАНДА
Мен арманда, ол да арманда, арманда,
Тарғыл барыс жортып жүрген Талғарда.
Жалғыз қыстау. Жалғыз ару жалғанда,
Тау үстінде таң қылаңдап қалғанда.
Жалғыз ару суға келер аңғарға,
Жалғыз елік суға түсер сол маңда.
Жалғыз ару су алуға иілсе,
Жалғыз елік қарап тұрар тауларға.
Жаялықтай жайып қойған қанатын,
Жалғыз қыран қалықтайды заңғарда.
Жалғыз едің жаны аяулы қарындас,
Ауылыңа анау жылы барғанда,
Бал шелегің кемеріне толғанда.
Жалғыздықта өз-өзіңмен сырласып,
Жарбұлақта жалғыз өзің қалғанда.
Жаным, сені осы азаптан құтқарып,
Аю алып кетті ме екен орманға.
Тау егесі, томпағым,
Табаны май торпағым.
Қарағай басып қайырған,
Аршаның басын айырған
Аңғырт ойын қорқағым,
Әкетті деп қорқамын.
Әлде ауыл жақта бір,
Мұңын шағып тасқа кіл.
Тамыр тартып тасты ауыл,
Боп кеттің бе, тас бауыр?
Тебіренбес ойға түк,
Тас болғанша беткейде.
Алақанда ойнатып,
Аю алып кеткей де!
Тікұшақтар шың басында ұшқанда,
Қойнаудағы қоныңдаршы қыстауға.
Жалғыз ару кетті ме екен айналып,
Жалғыздықтан жалбыр шашты мыстанға?
Сен де арманда, мен де арманда жалғанда,
Шіркін, тағы шығар ма еді Талғарға?!
Жалғыз қыстау. Жалтыраған құндыз қар,
Жалғыз әке жайын баққан бір қыз бар.
Тарғыл барыс жортып жүрген тауларда.
Жалғыз әке. Жалғыз сұлу заңғарда,
Кісі киік ізі қалған қарларда!
Сол сұлуды тауып сүйген жан бар ма?!
Ал арманда, арманда!