17.09.2022
  197


Автор: Есенқұл ЖАҚЫПБЕК

САҒАТ

Ілінбей ғайбат өсекке,
Жүрейін тыныш жай қалай?
Сен салған түнде төсекте,
Сағатым қалып қойғаны-ай.
Тірліктің қамы, бас қамы,
Ұмыттым бәрін жәнәтым.
Ұмытып сенен басқаны,
Үйіңде қалды сағатым.
Сағатым күндіз-түн жылжып,
Сабырсыз алға зырлайды.
Өмірім жүз жыл, мың жылдық,
Бір түнге сол бір тұрмайды.
Бақытты еткен өзіңді,
Есіңде қалсын жақұт түн.
Сақтап жүр сол бір көзімді,
Сабындай алтын қасықтың.
Сағатымның бауы сары алқа,
Келіншек қайран басы жас.
Бір түні келсем қонаққа,
Бұрқырап шашың есік аш.
Бұрқырап иісің есік аш,
Болсайшы сонда түн ұзын.
Бір түнге сол бір татымас,
Өмірде барлық қызығың.
Атар таң атпай байланып,
Қойса екен сол, тілегім.
Сағатқа өзім айналып,
Атқылап соғар жүрегім.
Аңсаған мені түндері,
Бұрап қой тетік тілдерін.
Сағатым жүрсе ілгері,
Сағынып сені жүргенім.





Пікір жазу