БЕРЕКЕЛІ ЖЕҢЕШЕМ
Ақжүрек жеңгем гүл мүсін,
Жүзіңнен жылы нұр есіп,
Ізгілік сеуіп жүрмісің
Ізіңнен басқан гүл өсіп.
Кең маңдай менің байтағым,
Ауылға жүрсің ай, күн боп.
Айтасың мені жайсаңым,
– Сергелең сері қайным деп.
Тамаша думан әр күні,
Жүрген бір жерің жақсылық.
Той болған үйдің барлығы
Қазанын саған асқызып.
«Кең маңдай келін» жүр атап,
Сенімнің осы жүгі ауыр.
Сен барда өмір рахат,
Сен жоқта сараң бұл ауыл.
Көп өлең жатыр көркіңде,
Еркелік және тентектік.
Құдалар сыншыл келсе үйге
Алдымен сені көрсеттік.
Бозжусан мынау даламның
Дәстүрін айтпай меңгерген.
Есте жоқ ерте заманның
Елесі болдың сен жеңгем.
Әлде бір мұңға тұсаулы,
Күлкің бар...күлкің құдірет.
Қайтеді енді құсаңды
Бөлісіп көрсем бір рет.
Айтпайсың оның барлығын,
Әйтпесе сізде көп арман.
Ақ жеңгем сары сандығым,
Ашатын кілті жоғалған.