17.09.2022
  234


Автор: Есенқұл ЖАҚЫПБЕК

БАЛА АҚЫН

Жүрегінде шам жанып
Жанарынан шық тамған,
Таңқалмасқа таңданып,
Сұқтанбасқа сұқтанған.
Өмірі оның көңілді,
Өмірі оның жоспарсыз.
Өз қалпында өмірді
Көретұғын астарсыз.
Қулық пенен сұмдықты
Күтпейтін еш адамнан.
Айтпай тұрсаң шындықты
Ала түсер жағаңнан.
Қыл ұшында ілініп
Кейде өмірден түңілген,
Бүлінбеске бүлініп,
Сүрінбеске сүрінген.
Көркемдікті көргенде
Көзі айдындай тұнатын,
Білдірмейтін жерлерде
Жария еткен күнәсін.
Дос-дұшпанды жақын ғып
Тарылмаған айдыны,
Сол бір ұлы ақындық,
Солғын тарттың қай күні?





Пікір жазу