Сүйе алмай жүрмін, сүйе алмай жүрмін, сүйе алмай...
Сүйе алмай жүрмін, сүйе алмай жүрмін, сүйе алмай,
Сүйе алмай жүріп ақын боп жүрмін ұялмай.
Сүю дегенің мен үшін қалқам, қиялдай,
Сүйкенген жанмын нәпсісін ғана тия алмай.
Махаббат қайда маңдайы күнге шағылар,
Махаббат қайда, таңдайда қара қалы бар.
Махаббат ойда шығар да шықпас жаны бар,
Махаббат азған, жүрек жоқ, жүрек қабы бар.
Ешкім жоқ мені елжіреп тұрып сағынар,
Дірілдеп соқпай дүңкілдеп жүрек қабынар,
Ақ желең көрсе, алқынып тұрып шағынар.
Құлындар қайда, құлаштап шашын тараған.
Шырын-бал қайда, арасы жүрек талаған.
Ұлар боп ұшып кетті ме Ләйлі-Сәруәр,
Періште жүзін перделеп күнге қараған.
Шақырдым сені Сәруәр пірім Ләйліңмен,
Ап-ашық күнде адасып мынау Ай-Күннен,
Шақырдым сені шаттығың менен қайғыңмен.
Алдымнан өтші махаббат пірі Сәруәр,
Ақ пері қыздар астына бір-бір тай мінген.
Шырыным кеуіп, бір жұтым балға жұтындым,
Жұпары бітті, ішінде жүрек құтымның,
Қап тауы жақта жас сұлу Ләйлі қайда деп,
Қастерлі жүрек қабынтып сені бітірдім.
Қамығып көрші, сабылып көрші қайтадан,
Қамауға түскен қаражал қасқыр сықылдым.