17.09.2022
  156


Автор: Есенқұл ЖАҚЫПБЕК

ТІРЛІК ТОЛҚЫНЫ

Білген соң жыр бағасын, сөз бағасын,
Ойдың да қиынына кез боласың.
Өнерде өрісімді кеңейтем деп
Өршисің, өртенесің, қозданасың.
Жүрген соң жыр-мұхитта өлең іздеп,
Толқынмен дөңбекшиді кемеміз көп.
Кей кезде сәтсіздікке ұшырадық,
Сенбейтін адамдарға сенеміз деп.
Оп-оңай арба сынып, ат өлмегі,
Аңқауға өмір неткен қатерлі еді.
Жүретін шақ та болар аңдап басып,
Адамдай жалдамалы пәтердегі.
Жүрсең де албырттықты қоя алмай тым,
Жайың бар жайлап басып аялдайтын.
Сонарда сорым қайнап қалмасын деп,
Ақ қармен көз алдаған қояндайсың.
Бәрібір тұрмайды бұл күйің ұнап,
Жүресің жиі адасып, жиі құлап.
Жеңіл шақ желдей есіп өте шығар,
Иықта батпан-батпан қиыны қап.





Пікір жазу