17.09.2022
  175


Автор: Есенқұл ЖАҚЫПБЕК

КӨЛЕҢКЕ

Таппаса да тың теңеу, дара сурет.
Жылтыр жырдың жазып жүр жаңасын көп.
Бір сәт қояр сені де көтермелеп,
Атақты ақын түбінде боласың деп.
Данасынып әркімге дәріс ашып,
Ал ішінде мүңкиді жаны сасық.
Көзге мақтап,
Содан соң таланттардың
Табанының астына тары шашып.
Жүрсе де оны тұрасың даттай алмай,
Қарасының өзі де ақ бояудай.
Бұрқыратып жазады,
Сен жүргенде
Қара орманнан қамшыға сап таба алмай.
Алдамшы деп сен оны жүрсең жорып,
Ай мен Күнге жұрт оны жүр теңгеріп.
Сенде бір де мақтау жоқ
Алғысы оның
Жатқан кезде жиналып бір том болып.
Баянсыздар бағамды білмеді деп,
Ойлы жігіт, сен іштей жүрме жүдеп.
Ондайлардың өмірде кейде өзінен
Көлеңкесі жүреді ілгерірек.





Пікір жазу