АҒАТАЙ ДЕУШІ ЕҢ...
Ағатай деуші ең, күтпей бір менен пенделік,
Ағатай деуші ең, ағаңа мені тең көріп,
Сол ағаң сенің сергелдең болып жүр бүгін
Сезімнің ақ жал толқындарында тербеліп.
Аңқауым, саған аға етіп өмір қойды да,
Амалсыз, міне, алданып келем ойыныңа.
Абдырап тұрып адалдық жайлы ойлаймын
Ағалап келіп асыла кетсең мойныма.
Ағаңда ғажап айтылмай жүрген сыр барын
Аңқауым менің, әлі де ұқпай жүр жаның.
Ағалық менің ықыласымның артында
Аңқасы кепкен аңсаудың бұғып тұрғанын.
Албырап тұрып сендегі алау гүл ерін,
Ағатай десең, аунап бір түсер жүрегім.
Талайдан бері келемін сенің алдыңда
Айнытпай ойнап ағаның адал рөлін.
Аңқылдай берме, аңқауым, біреу күлсе егер,
Адамда қазір аз емес шығар дүмшелер.
Арудың бәрі аңқау боп мәңгі қалмас па,
Ағаның бәрі ақ жүрек болып туса егер.
Айтуға соны оқталып барып неше мың
Алдыңа келсем айта алмай үнсіз кетемін.
Ашылмай тұрып аңғарту керек шығар-ау,
Ағалығымның алдамшы қылық екенін.