БІРЕУГЕ
Өзгелерге өрең түк жетпегесін
Сен өзіңнен басқаны жек көресің.
Өміріңнің барлығын
Басқаларға
Өрмекшідей тор құрып өткересің.
Жетсем-ау деп біреудің түбіне осы
Жемтік көрген қорқаудай жүгіресің.
Әр адамның ішіне
Әлсіз жерін
Білу үшін үкідей үңілесің.
Тарлан көрсең тамам ел тамсанатын
Тас кенедей жабысып қан соратын,
Жақсы істерін жасырып,
Жаңсақ кетсе,
Жалпақ елге түп-түгел жар саласың.
Бір-біріне ешқашан өкпелемес
Туғызасың туысқа кек пен егес.
Хас дұшпанның жасаған жауыздығы
Сенікінің жанында ештеңе емес.
Озбыр ниет ойларда ішің ерге
Сендей қарау емес-ау күшіген де.
Жайсаңдардың қасында көп жүресің
Жақсы болып көріну үшін елге.
Жүрісіңе
«Еш мінсіз» елтігесін
Жұрт тамсанып жүр сырттан көркіңе шын.
Бейдауа ісік секілді,
Адамдарды
Ажалынан бұрын сен өлтіресің.
Бәрі жақсы дегенге жүгінбе құр,
Осындайға кенде емес бүгінде өмір.
Ішке бүккен бармағын, әзәзіл-ай,
Түбіріңмен жұлармын түбінде бір.