17.09.2022
  154


Автор: Есенқұл ЖАҚЫПБЕК

ҚАРА ТОРҒАЙ. КӨКТЕМГІ СЕЛ

Барлық өзен буырқанып ашулы,
Барлық сайлар бастағанда тасуды
Таудың селі құмалақтай қуалап
Үй алдына әкелгенде қақпақылдап
Үйдей қара тасыңды
Сол қара тас таптап кетіп жүрер деп
Мен де үстелден көтеріппін басымды.
Қалың қара дәптерімде
Таусылғанда барлық бет,
Мая шөптен қалған кезде
кәшек-пәшек қалдық тек,
Бітеді деп қашан бұл қыс отырғанда
Пеш түбінде қалғып тек,
Қара торғай тереземді шертеді
– Қарағым-ау, біз де келіп қалдық, – деп...





Пікір жазу